Bazen düşünüyorum da, bu arada ben hep düşünürüm insan düşünen bir hayvandır değil mi?

Ne hayvanız ama farkında mısınız?

Tam bir vahşet, önüne geleni parçalayacak kadar berbatlaştı ilişkiler. Belki 23. yüzyılda falan yazılarımızı okuyup, a şu ilkelliğe bak falan diyecekler.

Biz de onlar için ilkel olacağız bu kesin
Ah... Yağmur ormanlarındaki cahil kabileler gibiyiz vallahi. Hala kendinizi çağdaş falan mı zannediyorsunuz?

Hayır, hayır iki ayaklı hayvanlarız biz.

Ne oldu üstünüze alınmak istemediniz mi? Pek bir şiddetle okudunuz gibi geldi bana, hatta” bu ne diyor ya böyle” dediniz ve başka sayfaya geçtiniz gibi geldi.

Yok, yok geri gel okuyucu bak sana seni anlatacağım
Belki sende kendinle yüzleşecek cesaret yoktur, gel ben sana seni anlatayım...

Bir varmış bir yokmuş... Adı insan olan hayvan bir gün sevincinden havaya bir kurşun atmış bir çocuğu vurmuş.

Bir varmış bir yokmuş... Adı insan olan hayvan bir gün savaş adını verdiği salakca bir toplum hareketiyle atom bombasını atmış.

Biraz küçültelim istersen iki ayaklının yaptıklarını, kendi dünyamıza dönelim, içimize...


Bir varmış bir yokmuş... Adı insan olan hayvan, en sevdiğini bile arkadan bıçaklayıp seyrine dalmış.

Bir varmış bir yokmuş... Sofradan öyle doymuş şekilde kalkmış ki, Afrika'da o sofradan yiyip kalkana kadar kaç açın öldüğünden haberi bile yokmuş.

Neyse bunlar hep duyduğumuz masallar gibi geldi değil mi? Duyup dinleyip tek hamle yapamadığımız oyunlar.

Olsun yaşadığımız sürece iki ayaklı hayvan olmaktan kurtulamayacağımızı bilmenizi istedim. Ne olursak olalım illaki bir tarafımız o hayvandan izler taşıyacak.

Galiba şöyle bir hikaye vardı, yılan yaratıldığında kırk ayaklıymış o zaman bile demiş ki, " kırk ayağım var çok hainim ama, yinede korkarım iki ayaklılardan"

sevgiler...