Bir oyun tutturdu kendince
Anılırını alıp koyuverdi
Kerpiç duvarda açılan çentiğe
Kuş yuvalarıyla değiştirdi anıların yerini
Yağmur yağmalıydı!
Kokusu vardı yağmurun, açığa çıkardı
Süründü kokuyu eline yüzüne
Şarkısına başlayacaktı, biri sustu
Susanın yüzünde kıvrılıyordu perçemi
Şarkıya devam etmeliydi
Biri haykırdı
Bölücü!
Bölündü oyunu

Anılarından arta kalanı topladı
Oyunu bıraktı bir kadının ellerine
Şarkıya yeniden başladı
Gözleriyle ufku kesmeye koyuldu

— Bombalar baba oyun oynamasına izin vermiyor çocukların, bölünüyor sevimli şarkıları en umutlu yerinde yaşamlarının. Bombalar baba haykırışın gibi bölüyor, ayırıp alıyor çocukları analarının göğsünden. Bölünmesin diye küçücük bedenler ve anaların yürekleri, yürümeliyim.

Kuşlar sevmişti şarkıyı…