"Ne elbiseler gördüm, içinde adam yok, ne adamlar gördüm sırtında elbise yok." -Mevlana |
|
||||||||||
|
Onunla dört gün dört gece hastane arkadaşı idik. O konuşamayacak kadar ağırdı.Son anı için hastaneye yatırılmıştı.Ölümü bekleniyordu ve dördüncü gün öldü.Son anına kadar cocuksu gülümsemesi yüzünden eksik olmadı. Acılara dahi gülümseyebilen sevgili Burhan bey Nacizane ben de aynı karakter birisi olduğumu sanıyorum.Çünkü ben de öyle yaparım,o karakterim. Kendini seven kişi,herkesi her şeyi çok sevmez mi?Hayatı yaşamayı seven kişi. Sever değil mi?Çok sever...İyi kötü herşeyi,herkesi. Ben ona dört gün ve gece zarfında Burhan amca dedim.Öyle içimden gelmişti,öyle dedim.Hep gülümsedi bana. Dördüncü ve öleceği gün,aniden iki elimi de kavradı sımsıkıca tutuverdi.Biraz hayret etmiştim. Allah ona gani gani rahmet eylesin.Nur içinde yat Burhan bey. Onu ölünceye kadar unutmayacağım.O sevgi dolu bakışları unutabilmek mümkün değil.Asla mümkün değil. Onun öldüğü gün ben de hastaneden çıkışımı isteyip çıktım. Benim de ardımda bana ihtiyacı olan bir küçük oğlum vardı.Aklım zaten hep ondaydı. Aslında hasta ve yatacak durumda idim.Ama benim hastalığımı yatarak dinlenerek,ilaçlarımı düzenli alarak çok kendime bakma imkanım yok gibidir.Kendi başımayım.Önce kendime bakmalıyım,sonra bana hala ihtiyacı olan evlatlarım var. Ama artık tedavim insiyatifi olarak ortaya çıktı ve daimi tedavi durumundatım.Yatmayan ben duramıyorum ki,nasıl yatmayayım?Allah yatırıp da kapılara baktırmasın derdi rahmetli nenem.Amin diyorum.Allah nineciğime gani gani rahmet eylesin.Mekanı Cennet/eyleye. Hayatımda gerçek olarak en çok saygı ve sevgiye değer olarakbabaannem (ninem) ve babamı buldum hep yanıbaşımda,onlara ihtiyacım olduğu ve olmadığı her anda. Sağlıklarında varlıkları ile duyduğum gururu halen duymaktayım,bu ölesiye budur. Bir de sadece dört gün tanıdığım,dört günde bir ömürce gözlerinde sevgi bulduğum,sevgili Burhan bey.Yani durum hayret bir şey,ama böyle. Uer an hatırlanan unutulmazlarımın arasına karıştı.Sevgiye saygıya çok değer Burhan bey. Babacığımın ismi dört kelimedir.Ben babamın asası idim.Hası doğrusu.(Hz.Musa) Allah gani gani rahmet eylesin.Mekanı Cennet-i Ala/dır İnşallah.(Firdevs-i Ala.) Bu mart ayı bana çok uzun ve acı geldi. Bence iyi akıllı doğru dürüst kişiler Mutluluk Ağacı -dırlar. Onları kaybedince aniden çok acı çekilir.Yerleri dolmaz asla. Takdiri-İlahi.Amenna. Sevgili babaanneciğim,sevgili babacığım,sevgili Burhan bey. Of demiyorum,Allah diyorum ve diyeceğim hep. Şükürler olsun. Burhan bey ile alakalı 2.ci yazımdır.Mekanı Cennet-i Ala ola.Amin.Bütün hayır dualara. 04.04.2008.İzmir. Müfide Decdeli.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Müfide Decdeli, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |