Sen
Öyle bir düş ki
Kelebeklerden çok farksız

Seni
Sonsuzluğa ötelerken
Canlar taaccüple noktalansın

Sen
Tutunduğun dalı
Terk etmekteyken teninde

Kabaran
Damarlar sana
Acı veriyordu iyi biliyorum

Seni
Sen yapan anlam
İşte o an bırakmıştı zamanı

Sessizce
Salınırken sen
Kayboluyordun o gözlerden


Duyguların
Tarumar olmuştu
Aniden nihayetini hiç bilmeden

Nihayetinde
Bir karar verilendin
Artık varlıkta yok olmak için

Sevdiğini
O an bırakmalıydın
Dalın haline işlediğin serencamla

Kim ister
İstemeden ayrılmayı
Aşk için var olandan uzaklaşmayı

Sana
Hasret kalan toprağa
Çamura haşerata salınandın sen

Yaprak
Kurumuştur sayfalarda
Nezaretini bekleyen her anılarla

Sevdalara
Ramak kalınan
Aşklardan izler bırakan canlara

Düşerken de
Mütemadiyen süzül sen
Asudeliğin hazzını hiç gölgelemeden