:: Poyrazı deli şehir.......
Gönderen: Ömer TEKİN / , Türkiye 10 Mart 2009
	Bilmem şimdi sevdiklerim yada sevmek istediklerim hangi şehrin deli poryazında emanet bir hayat sürüyorlar ve benim gövdeme yürüyen bu karanlık ne...dilini bile bilmediğim bir diyarda.Yine ,her satırında herkesin kendinden birşeyler bulacağı betimlemeler yapmışsın yüreğine sağlık tabii kalemine de.Ve yazdığın gibi Allah'a emanet ol yüreği güzel insan..

:: O ağacın altında....
Gönderen: Ali KORKMAZ / , Türkiye 28 Ocak 2009
	Uzun zaman olmuştu Can, bu ağacın altına gelmeyeli.. Küsmüştük ya hani yazacaklarımıza.. Yazını okuyunca Akdeniz'in lacivert sabahlarını düşündüm; bir de turuncu akşamüstlerinde giden gemileri.. Benim yaptığım kahveler köpüklü olmuyordu değil mi ? O'nu da hatırladım şimdi.. Belki de içimi en çok bu son hatırladığım burkuyordur.. Güzel yürekli güzel insan, kal sağlıcakla..

:: Aşk öyle yakışıyor ki size...
Gönderen: çiçek kahraman / , Türkiye 27 Ocak 2009
	"bugün anılar kadar canlı ve bir o kadar güzel değilim"."Dilini bile bilmediğim bir ülkeye ait gibiyim şimdi"... Yine harika betimlemeler. belki bencillik ediyorum ama aşktaki burukluğu, özlemi öyle iyi ifade ediyorsunuz ki, sanki herşey normal olsa bu denli dokunmayacak insanın kalbine. Umarım o güzel yüreğiniz hiç kırılmaz. Sevgi ve saygılarımla

:: Bir gül lekesi, bir dudak izi...
Gönderen: BİNNUR EDİSAN / , 26 Ocak 2009
	Masanın üzerinde elimdeki kahve fincanıyla daireler çizerek okudum yazını Ferferim...Islak ellerle tutulmuş lekeli mektupların hayatın izdişümüne meydan okuyuşu...Biraz hüzün, biraz anı izdihamı ama umut...Sahi 'umut' dedi yüreğim. Yazının içeriğindeki hasret ve sevdayı anladım anlamasına da benim yüreğime başka bir dokunuşu vardı...Islak mektuplara dokunan ellerin hiç lekelenmeyeceğini düşündüm belki de... Muhteşemdi, muhteşem...Allah'a emanet ol Ferayım Allah'a emanet ol...Seni çok seviyorum