Bir martýnýn kanadýna takýlý kaldý yüreðim, bir kayýkla açýlýp güneþe doðru yol almak istedim gün boyu. Bir gece vakti dolunayda, tek baþýna düþüncelere dalmak..

Dalgalarýn sesine karýþmalý içimdeki sessiz çýðlýk. Rüzgar, yapraklarý suyun üstüne ulaþtýrmalý bir de sevdalarý.

Kaç kiþi sessizce anlatmýþtýr sevdasýný denize? Ve kaç kiþi sýrlarýný paylaþmýþtýr bilinmez. Ama ben tüm sevda türkülerini dinlemek istiyorum denizin dilinden. Tüm gözyaþlarýnýn suya yansýmasýný görmek. Belki aralarýnda kendi sýrlarýmý da bulurum diye. Ýnsanlar arasýnda kaybolmuþ gönülleri fark edebilirim diye..

Martýlar ne kadar da þanslýlar, özgürce dolaþýyorlar gökyüzünde. Bir martýnýn gözleriyle bakmak her þeye, ne güzel olurdu. Ne güzel olurdu maviye, özgürlüðe hasret duyanlarý görebilmek

Ne çok þiir yazýldý adýna, ne çok türkülerde geçti adýn ey deniz!. Benimde türküm var mýdýr derinlerinde? Yüreðimden kopup gelen cümleleri duyar mýsýn, söylemeden. Hisseder misin içine düþtüðüm yokluðu. Yoklukla birlikte bulduðum varlýðý..

Bir sabah vakti balýklarla karþýlamak günü, dolunayýn suya býraktýðý benliðini izlemek ne güzel..ve yýldýzlarý izlemek ay kaybolduðunda.

Ne güzel denizi hissetmek içinde, deniz olmak ne güzel..