Yaðmur yaðdý bu kente az önce...Ve ben yýldýrýmlara inat,çapraz düþen iri yaðmur taneleri altýnda yürüdüm uzaktan ulumasýný duyduðum köpek sesinden baþka bana eþlik eden birþey yoktu....sokaklarýn ýþýltýsý gece lambasýnýn etkisiyle daha bir parýlýtýlý hal alýrken,...
ben anladým...
Mezalýkta aldým soluðu...gecenin korkutuculuðuna ve ölüler kentinin ürkütücü atmosferine inat gittim...Biliyomusun onlar o kadar vefalýlar ki açtýlar sinesini.hiç itiraz etmeden,beni hiç bölmeden dinlediler..benimle aðladýlar. en yakýn en samimi dostlarým oradalar benim..çirkin dünya ne kadar kirlettin ..onu beni herþeyi herkesi...evet bu þehrin mezarlýðýný seviyorum. Kahpe düþüncelerin belki de mola verdiði tek ruhsal dünya aný..Ne kadar yakýnsan,aslýnda bi o kadar da uzaksýn..Zýtlýk ne kadar derinse sonuç o kadar flu aslýnda.. Bilmem sen bunlarý anlarmýsýn. bilmem ki nereden bakýyorsun hayata. Belki de sorun bu. Senin penceren açýlmamacasýna hep kapalýydý. Perdeleri hep gri renkli ve kalýndý..Ýnanmýyorum sana.Sen hiç yaðmuru seyretmemiþsin. Göðsünü açýp içine çekmemiþsin yaðmur tanelerinin esintisini..yok yok sen aðlamamýþsýn..aðlatmýþsýn..Ne garip aðlarsýn ama gözünden yaþ nasýl olurda gelmez. bilmek istersen bir gün sende anlarsýn belki. yaþarsan...
Ben anladým. Çýldýrmýþ olmalýyým.
Bu nasýl bir sevda..seni herþeyden kýskanan,paylaþamayan ve bir o kadar da sana yaklaþmaktan korkan ben..seni kýrmaktan ve incitmekten korkan ben.. Senin adýnýn baþ harflerini almýþ diye kýskandýðým o araba plakalarýný hiç unutmayacaðým. Hele gözümü kapatýp hayýr bakamayacaðým dediðim o günleri...Manyaksýn olum sen diyen arkadaþlarýn seslerinin kulaklarýmda çýnlamasýný..unutmayacaðým..Yalaným yok..yanlýþýn yok bana..kabahatli tek.yükün altýna giren benim..Göremeyen anlayamayan,görünen ayna suretinin hastasý olan benim. GÝrdaba giren benim.Oysa ben iyi bilirim ki her aynanýn arka yüzü karadýr...Ayna beni bu sefer aldattýn..Demiþtin senden intikamýmý alacaðým diye. Beni umursamazlýgýný pahalý ödeyeceksin demiþtin...Bak sen ne güzel yaptýn. Hiç yaþanmamýþ sayarak. hiç olmamýþ sayarak. Karþýna beni hiç geçmemiþ göstererek nasýl da sýyrýldýn..
Ben anladým. Sevmek ne merhamet,ne emek. ne de fedakarlýkmýþ. Sevmek cesur olmakmýþ...Korkularý yenmek,çýldýrmaksa evet çýldýrmakmýþ.. hadi sen yenemedin korkularýný..,ya ben...kabul ediyorum..pes ettim...
Ben anladým..olmayacak.olmamalýydý. olamazdý...olmadý..Gidiyorum,dönüþü olmayan yola girdim bir kere..Dönmek mi..Namert deðilim...
Yaðmur devam ediyor,ahþap çift kapýlý evden içeri zor atýyorum kendimi.elimi kapýdan alamýyorum. kenarlarýndan tahta parçalarý elime batýyor,acýmasýzca kanatýyor. kimin umurunda... benimkisi esaretmiþ. bedeli filmdekinin aksine ödenemeyen esaret...rahmet yüreðime ilk defa bu kadar yakýn dokunuyor belki de...