Yenilenebilir enerji yasasýna göre; artýk kendi elektriðinizi kendiniz üretebilir hatta bunu devlete bile satabilirsiniz gibi yenilebilir bir haber var. Tamam güzel, hatta harika ama bunu yapacak olan kim peki? Hani satmak þöyle dursun, kim bu -üretim izni çýktý diye- olayý icraata dökecek olan o keskin kesim? Haber bir an için insaný tebessüme getiriyor… Eee elektrik bu, ampülde yandýðý gibi yanmýyor.

Þahsen sen yapar mýsýn böyle bir þey, bir düþün… Veya hiç þöyle bir olaya þahit olur musun; bir gün arkadaþlar arasýnda takýlýrken:
-Olum malak gibi caným sýkýlýyor, ruhum daralýyor ne yapsak ya?
-Gel aga bugün elektrik yapalým lan.. Bi’deðiþiklik olsun anasýný satayým!
-Harbi lan süper fikir. Yapalým o’lum, hem fazlasýný devlete satar akþama yemek yeriz hafýz…
gibi salak bir diyalog… Tahayyül edilmesi bile saçma geliyor insana. Her þeyden önce, o elektriði üretme bilincini yetiþtirecek kadar kapasiteli bir eðitim sistemimiz bile yok. Ne lisede, ne de üniversitede… Hatta üretim için gerekli alet edevata bütçe ayýracak niyetli biri bile bulamazsýn günümüz gençliðinde.. Geçtin ki üretip satýþa çýkarsýn…

Bizim adamýn elektrikten tek anladýðý þey; karþý cinsle cinsel etkileþimden ibarettir “Baba o kýzdan çok pis elektrik aldým valla” þeklinde. Hani kimyamýz tuttu derlerdi ya eskiler, onun gibi. (Gerçi ten uyuþmasý için de kullanýlýr oldu artýk bu ama neyse) Þimdi sen bu adama ‘git elektrik yap sonra da git onu sat’ dersen, o adam da sana “Niye satayým bilader kendi düþürdüðüm elektrikli manitayý” diye bir cevap verecektir haklý olarak. Çünkü onun elektrikten anladýðý o kadardýr ve ona gelmez öyle þeyler, terstir... Bu saatten sonra da bir þey denmez artýk, zamanýnda ‘elektronlar vasýtasýyla transfer edilen enerji’ olarak öðrendiði enerji tanýmýný, kendince böyle algýlamýþ ve bir paratoner gibi yaþamaya devam ediyor…

Hal böyleyken fazla söze ne hacet… Ülkemize ilk elektriði ve gazý getiren Sultan II. Abdülhamid’in ruhu þad olsun… Her ikisini de muntazam kullanabilen biz gençler de saðolsun…