Fırtınanın dindiği andaki bozkırın ruhu sarı yapraklarda hayatın ta kendisiydi. Yamaçlarda, dağlarda, ovalarda, ağaçlar toprakla sevişmekteydi. Dallarda çiçekler tohumlarını çıplak toprağın kasıklarına dökmekteydi.
Hadi gel yağmur görsün sevişmek rüyalarda. Gecelerce büyüsün saçlarınla uzayan şarkılar. Vadi diplerinin henüz su görmemiş kuytuları gibi dinmez dediğim duygularım durulsun. Ey sevgili bu gece kalbimiz aşkın okuyla tam on ikiden vurulsun.
Suların çekilip yükseldiği zamanda söğüt dalları gibi düşelim yakomazlara. Hadi gel günlerce bir bedevi gibi yürüdüğüm çöllerde dudaklarım yağmur görsün. Bozkırın ya da çölün ruhu gibi ruhum sularınla hayat bulsun. Canlansın aramızda açan çiçek. Yangın yerinin artık dumanı tutsun.
Hadi gel bu çığlık çığlığa orman sessizlikle dolsun. Çam ağaçları ve çınarlar tazalenen bir şiirdir aşk coğrafyasında. Tohumlar fidana, fidanlar ağaca dönüşürken biz de alev alev yakıp gitmeleri bırakıp erelim vuslata. Bir tohumun yeryüzüne çıkması gibi aydınlığa kavuşalım. Karanlıktan kurtulalım. Kalbim dayanmaz gecenin hoyrat karanlığına. Gel seninle yıldızları toplayalım. Bakışın değsin bakışlarıma.
Elimin değdiği her yerden gürültü çıkmakta. Sözümü kesmekte kocaman ağızlar. Ne olur kurtar beni insanım diyen bu canavarlardan. Yalanlar, yıkımlar dişler arasında insan etidir. Bak yine birbirini yemekte insanlar. Hadi gel bir tatlı gülüş, bir tatlı öpüş kondur dudaklarıma. Bu insan cehenneminde çok susadım sana.
Gün boyu yaşadığım karanlıktan sonra ne çıkar akşam yıldızlar dolsa rüyalarıma. Yeter gündüz ve akşam çektiğim her yerin sensizliğinden. Sağanak sağanak yağmurlarla gel bana. Bu insan cehenneminde susadım sana.
Benim insanlara ve hayata karşı tek silahım sırtımdır. Sırtımı dönmedim daha sana. Seni omuzlarıma almak isterim, taşımak isterim seni bacaklarını öpe öpe ve okşaya okşaya. Hadi gel bana. Bir keçi yoluyum dağların sırtlarında. Taşırım seni yaylara, doruklara.