BÝR ÇÝFT KÜPE
Bir çift küpe tek umudum … Senin yokluðunun karabasan olup beni boðacakmýþ gibi olduðu saatlerde imdadýma yetiþen.Hayýr hayýr olamaz kolay kolay unutamaz seni diye düþünürken beni teselli eden bir çift küpe Sevgilim.Hatýrlýyor musun ilk buluþmamýzdý? Sen öyle çekingen,mahsunca okyanusun sonsuzluðunu andýran o ýslak gözlerinle bana bakýyordun.Belki ani geliþmelerin zihnini allak bullak ediþini bana bakarak dizayn etmeye çalýþýyordun.Beni tanýyarak kendini tanýmlayacaktýn hayatýn acýmasýz oyunlarýna aklýn ermeden.Ben iyi hatýrlýyorum sen belki unuttun çoktan o günü.Ne olursun hatýrla sevgili! Hatýrla ki bu ölü canlý, sana meftun bu yürek yeniden yaþama dönsün.Hatýrla ki bir bebeðin dünyaya gelirken attýðý hýçkýrýklar gibi hýçkýra hýçkýra aðlayýp içimdeki bu tufaný boþaltayým.yoksa kalkamam bu aðýr tufanýn altýndan Nuhtan beter olurum beni yutar.Hayatýmýn ilk motifÝ sayýlabilecek deðerli varlýklarýn benim mutlu günümde ikimizin mutluðuna ortak olmak için aldýklarý dünyanýn en deðerli hediyeleriydi o bir çift küpe.Karþýlýksýz,doðal, içten sevgilerinin ifadesi olan bir çift küpe.Ayný kaderi paylaþtýk onlarla bilirsin bizde sevgi ifade edilmez sözcüklerle günah sayýlýr havvadan beri.Bizim ilk buluþmamýzdý seni görmenin heyecaný ayaklarýmý yerden kesmiþken epik þiir tadýndaydý hayat didaktik yönünü çok sonralarý öðrenecektim.O küpeler cebimde dünyanýn en kutsal emanetine dönüþmüþtü.Sanki herkesin gözü o bir çift küpedeydi ve benden alýnýrsa emanete en büyük ihanet olacaktý.Seni seviyordum seni sevmenin verdiði mutluluk o küpeleri sana teslim etmekle anlam kazanacaktý.Sevdam eþitti bir çift küpe.Sana o küpeleri verirken seni seviyorum diyemedim aslýnda içimden baðýra baðýra seni seviyorum demek geliyordu ama diyemedim.Sen de küpeleri alýrken o ýslak þehla gözlerinle hayranlýkla küpelere baktýn.Dudaklarýný ucuna mutlu bir gülümseme kondu .gamzelerinde mevsimsiz güller açtý týpký varsa kaderin gibi.Ýyi hatýrlýyorum inkar etme! Günah sayýlan Sevgini þu cümleyle ifade etmiþtin saklayacam bu küpeleri .Çocuðumuz olduðunda o taksýn yakýþacak çocuðumuza bu küpeler.Þu an yanardaðlar gibi yanan yüreðimde tek tesellim sevgili atmamýþ olman o küpeleri.Ben yokum bundan sonra hayatýnda ama yine de benim yaþama tutunmamý saðlayan tek hatýra o küpeler.Saklamýþsan kutsal olan o küpeleri senden son ricam ilk çocuðunun kulaklarýna takman Sevgili…o zaman anlarým ki kýrýntý da olsa bana olan sevgin bitmemiþtir sevgili.Yaþama yeniden dönerim Mezopotamyayý andýran esmer bir kýz çocuðunun kulaklarýnda gördüðüm zaman o bir çift küpeyi.esmer bir hüzün kaplasa da o an yüreðimi anlarým ki yaþananlar sende de iz býrakmýþ.Esmer bir kýz çocuðunun güzelliðinde….
MEHMET GÖKTEPE