dünya modernleşiyor evet!ne de güzel değil mi?peki modernlikten anladığımız ne?şaşalı elbiseler,görkemli evler,pahalı arabalar ve yalandan yaşantılar mı?paylaşmanın, emeğin, dostluğun değerini neden bu kadar küçülttük?hırsımızdan gözümüzün önünü göremez olduk.hep ' ben 'derken yalnız kaldık ya da yalnızlığımızın sebebi bu dünyaya ayak uyduramadığımızdandı.parayı hayatımızın merkezine koyduk çoğu kez.yoksa her şeyi alırız mı sandık?
sevgilimiz de oldu..sevgili-m dedik..hayat-ım dedik..peki gerçekten o bizim hayat'ımız mıydı? kelimelerin içi ne kadar da boşaldı.şarkılardaki gibi olmalıydı aşk..eski türk filmlerindeki gibi kalmalıydı.aşk-ın ,karşındakinin yeşil gözleridir bazen, bazen de bir başkasının mavi gözleridir bu modern dünyada.çünkü bugünlerin aşkı ne kalpte ne de beyinde!bugünlerin aşkı görünüşte..dokunuşta..
gittikçe modern-leşen yaşantımızda maskelerimize maske ekliyoruz.-mış gibi yaşıyoruz ve sonunda öylece ölüyoruz.dibine kadar değil eğreti yaşıyoruz.dört duvarın içindeki dört köşeli aptallık kutusuna takılıp kalıyoruz.eğleniyoruz belki de kendimizce.ama farkında olmadan kandırıyoruz kendimizi.hem kendimizi hem de geleceğimizi.durmadan tüketiyoruz tükettikçe sömürüyoruz.ve bunların hepsini modernleşmek kelimesinin altında saklıyoruz.