Nasıl olduysa, uyandım bir kere.
Kaç kere şüphelendim,
Deli olduğumdan.
Ah bir delirsem de;
Muaf olsam sorumluluktan.

Uyandım bir kere,
Uyku ne mümkün.
Gözler kanlı;
Gönül küfür eder,
Uykumu bozana.
O ben bile isem,
Eğer.

Kollar, bacaklar.
Bedenler,diller.
Konuşmalar ;
Yıldızlar, aylar.
Zamanlar,mekanlar,
Ayrıntı ve düzensizlikler.
Yurtsuzluklar, paylaşımsızlıklar.
Bir de;
Garip bir özlem ana vatanıma;
Korkuyla karışık.

Ne bok yiyeceğiz şimdi ?
Ben bir daha,
Nasıl uyuyacağım?
Sıkıldım..

Bir de, böcekler var ki;
Kollu, bacaklı;
Dilli, mimikli.
İçli,dışlı.
Yapışkanlı;
Tam elimin tersine layık.
Onları kim ne yapacak ?

Yok kardeşim;
Gözümü kapatıyorum,
Öcü de, gelmiyor ama,
Benim uykum kaçtı.
Artık uyuyamıyorum.

Mustafa Ahmet Tunç CAKAR
27-Ağustos-2010-Cuma
Sadelikler Üstüne şiir kitabı
"Sadelikler hala, üstüme gelirken.. "