YA HİÇ ET...

"VAKİT BİR HAYLİ ZİFTLİ
EKMEĞİN KANLA YOĞRULDUĞU
VAKTİN YANSIMASI TARİHE
ÖLÜMÜN DAHİ YORULDUĞU"

     Hallarım hal değil
     Kabuslar küflendiren
     Sayki buğday olmuşum
     Dünya da değirmen

     Yahut bir güvercin say beni
     Kartalın pençesinde
     Yahut usulca çalınan bir ıslık
     Çığlıklar gecesinde

Fotoğraf çektirirken neden
Hüzne düşer insanların gölgesi
Gün ortasında kararan yalnızlık
Değil mi ki aşkın ertesi

Kesmeden kanıyor bileklerim
Fotoğraflarda görülen bu
Her doğan gün yeni bir intihar
Örümcek yuvalarında örülen bu

     Hallarım hal değil
     Karanlıklar yağıyor düşünceme
     Neden yaşadığımı unuttum
     Hazlar geçmedi günceme

     Ya neden yaşar karınca
     Karınca kararınca
     Ya neden hüzünlenirim
     Ay değip sular kararınca

Ağır aksak büyür gece
Büyür gece içerimde
Ağır aksak büyük şehir
Büyür şehir kederimde

     Bir tanem, canım, aşkım benim
     Ne var senin ellerinde
     Beni tedirgin ve asi kılan
     kalabalıkların orta yerinde

     Neden büyür yalnızlığım
     Konuşurken dostlar ile
     Ya neden dosttan uzak
     Haykırışlar dolar dile

Bir kum tanesi say beni
Senden ayrı değerim bu
Ya hiç et, ya da bul beni
Yar kaçıncı yalnızlık şiirm bu...

     Hallarım hal değil
     Su da oluşan halka gibi
     Yaşamak okyanus olsa boş
     Gözümün ufkunda suların dibi

"Ah! Karanlık saçları zamanın
Tutmak istedikçe yılanlaşan..."