YAŞAR'A MEKTUP

Yaşar,
dostum
umutdaşım,
beş parasız gezdiğimde
cebinden otlandığım,
beş parasız gezdiğinde
cebimi açtığım,
bazen yüreğinin en kuytu köşesine dek girdiğimi sandığım
bazen söylediği yüz kelimenin
birini anlamadığım
fikirdaşım,
ülküler diyarının
ülküsüz bırakılan adamı,
üniversite mezunu
jeoloji mühendisi
asteğmen Yaşar
sen; su tesisatçısının üç beş aylık ortağı
sen; pazarda defolu çorap satıcısının eli ayağı
sen; elektrik teknisyeninin yardımcısı
elinden herşey gelen
eline bir şey geçmeyen
hayaller ülkesinde bile
senginliği seçmeyen
mahallenin en okumuşu
ve en aylağı sen,
dostum
umutdaşım
fikri ve sigarayı bölüştüğüm
dahaca
günahın en koyu rengini
ve sevabın en beyazını
birlikte süründüğüm
hayaller ülkesinin müslümanı
gerçeğin yarım elması
irinli yaşama senedim
belhumadallığım sen...

Falanca birahanenin filanca köşesinden
bir estantene;
sen ve ben
bira tokuşturuyoruz,
bu fiil uzak zamanlara ait değil...
ve bir secde anı
Aksaray yakınlarında bir camide
sen ve ben aşka yakın,
bu da bir yakın zaman fiili...
bir kahvehanede
iki marksist
ve iki mümin
ilk başta ortak nokta arayışı
sonra tuhaf ve çapraşık bir uzlaşma
hırlaşma sonra
ve ayrılış
kelimelerin tükenişi
iki müminin
ellerindeki reçetelere
garip
buruk
göz atışları
ve zamanın zonk zonk çınlayan çıban nabzında
başlayan bitimsiz
düello...

İşte biz bu kelimelerdeyiz Yaşara
kimliğimizde müslüman yazıyor
biz neyiz Yaşar?

Sen üniversite mezunu
ben üniversiteden terk
bak ki kaç senedir
işsisiz Yaşar
hayaller uzun geliyor yaşama
kayayı kemirmek gerek
umudumuz ki kaya içredir
bunca hünerimiz var
dişsisiz Yaşar...

     İnsan tabutunu aynada seyretmez mi Yaşar ?
     Kuluna Allah yetmez mi...yet mez mi Yaşar ?