şu hayatımın pejmürde olduğu yetmezmiş gibi
rüyalarımda hep gözüm kapalı çıkarım
şelalelerden düşmelerimi bu yüzden
yüzüme çarptım bu sabah.
bilseydim, hayatı kırıp sana gelirdim
boğaz her zamanki gibi
kadraja aldığım martı parçaları
soğuk sus etkisi yapıyor bana.

tam orta yerine geldiğimizde hayatın
ayağımızı çeksek, mayın patlasa
üçünçü kez zıplayan bir çekirge kurtulur
daha ilk kez duran ben
kafam gövdemden az ilerde suskunumdur.

freni boşalmış şekilde atıyorum yirmi iki ilmek
sıkı kuşkularım var yaşamakla ilgili
ve ilgillier telefona çıkmaz
bir avuç kum vaadeden bu yerde
son anda çevirsen bile dümeni
gönül kayması, çok tehlikeli bir doğa olayıdır.