Sana elveda dediðimde güldün. Zannettin ki seni terk edip gidemem. Zannettin ki bu yürek ayrýlýðýný taþýyamaz. Sandýn ki sensizlik beni öldürür. Gittim. Ne telefonlara sarýldým ne de boþluðuna. Aramam dedim ya sana iþte aramadým ve de aðlamadým. Bir gözyaþý dökseydim belki hatýralarýna, koþardým ayaklarýna. Yok öyle olmadý. Ayaklarýndan dökülmedim bu sefer yollara. Adýn harf harf bir mermer yazýsý gibi düþtü de aklýma, yine de parçaladým içimdeki seni. Gömdüm seni yüreðime ve adýnýn kazýndýðý yere. Yüreðimin acýsýna dayandým. Kan kustum da, dudaklarým seni sayýklamadý. Gittim. Arkamda ayak seslerini deðil; kan izlerimi ara. Bir daha dönmem sana, yalvarsan da bana. Girdim dönüþü olmayan bir yola. Göstermem gözyaþlarýmýn saflýðýný sana. Kirletmene bir daha izin vermem, gözlerimdeki gökkuþaklarýný. Ýzin veremem beni bir güldürüp bir aðlatmana. Müsade edemem beni benimle savaþtýrmana. Eðer bir daha senin için aðlarsam, gözlerim bir daha açýlmamacasýna kapansýn dünyaya. Elveda aþkým elveda. Gittim senden uzak limanlara. Zannetme ki atarým kendimi dalgalara. Sanma ki boðarým kendimi acýlara. Ölümüm bile yasak sana. Týpký gözlerimin yasak olmasý gibi sana. Gözlerimi açtým yeni bir hayata, senin olmadýðýn bir dünyaya... Elveda aþkým elveda. Demek ki bu yürek dayanýrmýþ acýlara hem de senden öncekine de senden sonrasýna da. Öðrettim gözlerime yürümesini, koþmasýný ve mutluluk içinde aðlamasýný. Elveda aþkým elveda. Þimdi sahillerde þen kahkahalar içinde bir dalga sesiyim. Denizle þarkýlar söylerken, tüm kumsallarýmdan ismin kaybolup gitmektedir. Yürek kumsallarýma hýrçýn dalgalar vurdukça, seni sildim. Aslýnda ben senden çoktan gitmiþtim. Sahilimde kalan sana ait ne varsa silinip gitmiþti. Ýsterdim ki deniz olduðumda bile en azýndan bir kaya gibi dur karþýmda. Elveda aþkým elveda. Ýstersen gülmeye ve eðlenmeye devam et. Senin dans müziðin olmayacaðým artýk.