Her Eylül hüzün bu Eylül ayrýlýk getirdi
Yaðan yaðmurlarla akýp gittim yüreðinden
Yürüdüðüm caddeler ýslak gözlerim ise nemliydi
Ýçim acýdý her adýmda uzaklaþýrken senden
Zamanýndan önce döküldü yapraklarýmýz yerlere
Ne benim eðilip toplamaya nede senin yeniden yeþermeye gücün vardý
Öyle ya zemheri gelmiþ zamansýz bir fýrtýna girmiþti aramýza
Bundan sonra söylenecek söz yok kelimeler anlamsýzdý
Bazen düþünüyorum da ikimize çok çabuk bitirdik bazý þeyleri
Yaþanacak onca güzel aný yaþanmýþlýðýn çirkinliðine deðitik
Þimdi deðil birbirimizi sevmek yanyana gelmeye dahi tahammülümüz yok
Birzamanlar delicesine seven o iki kiþi söylesene bizmiydik
Þimdi geriye kalan biryýðýn hatýra ve içimizdeki acý
Ne benim yanýmda kimse olacak nede senin yaralarýný sarmaya
Bundan sonra hayat sana mutluluk getirsin inan dua ederim
Hoþçakal karagözlüm sana son sözüm elveda....