Senin gittiğin günden beri
Gönlümün mevsimleri hiç değişmedi
Ve bu şiiri sana buz gibi bir temmuz akşamından yazıyorum
Kadehimdeki içki az önce bitti
Ne olur kızma hayalinle dertleştim biraz
Yo hayır alkolik olmadım
Yada henüz olmadım bilmiyorum
İşte yine o ayak sesleri
İnsanların hiç bitmeyen koşturmaları
Benim ise ne gidecek bi yerim var nede bekleyenim
Biri sustursun şu saati
Saniyelerin sesini duymak istemiyorum
Yoksa zamanın bir anlamı varmı hala
Buz gibi bir temmuz akşamındayım
Üzerimde bana aldığın kazak hava sıcak biliyorum
Ama bunu sana buz gibi bir temmuz akşamından yazıyorum
Ve ölümüne üşüyorum
Oysa sen varken
Zemheride doğardı gözlerinde çoban yıldızı
Çok özledim seninle bir tek anı yaşamayı
Şimdi tek yaptığım ölümüne susmak
Bu şiiri sana buz gibi bir temmuz akşamından yazıyorum
Ölümüne susuyorum ve sensiz ölüyorum....