|
Oyunbozan
(Nehir A.) 17 Şubat 2002 |
Bireysel |
| |
 Ağır ağır, her adımda aklından geçen herşeyi silip atarak önce çalışma odasına geçip öyküyü son haliyle bilgisayara kaydedip kapattı, sonra ışığı söndürdü. Üstündekileri tek tek çırakıp fırlatarak çırılçıplak girdi yatağa. Ayaklarını karnına çekti ve uyku |
|
|
Ve... Veya...
(Nehir A.) 17 Şubat 2002 |
Bireysel |
| |
| Saati duvara vurup kırdım. Artık ses çıkmıyor. Film bitti. Sabaha birkaç saat kaldı. Annemi uyandırsam... leyla horluyor. Birilerini arasam ve biraz konuşsam, şimdi dışarı çıkıp biraz hava alsam veya... |
|
|
Son
(Nehir A.) 11 Mart 2002 |
Fantastik |
| |
 Bu öykü sadizme adını veren Fransız yazar Marquis de Sade ve onun sonu gelmeyen düşlerine ithaf edilmiştir. de Sade, neredeyse yarı ömrünü akılhastaneleri ve hapishanelerde geçirmesi için ne gerekiyorsa yapan devlet adamlarına ve ailesine şöyle sesleniyor |
|
|
İstanbul'da Bir Bahar Masalı, Mutlu Aşk ve Eski Fotoğraflar.
(Nehir A.) 13 Mayıs 2002 |
Fantastik |
| |
| Canın yanacak yanmasına ama hiçbir şey değişmeyecek. Ağır ağır döneceksin masanın başına. Çekirdeklerini ayıkladığım zeytinleri çatalın ucuna takıp uzatacağım sana. O zaman çarpışacak bakışlarımız. Gözlerinin yeşiline alabildiğine derin, olabildiğine sevg |
|
|
Uzaktan Gelen (Birinci Bölüm)
(Nehir A.) 27 Mayıs 2002 |
Beklenmedik |
| |
 Karmakarışık! İçine düştüğüm durumu başka hangi sözcük daha iyi anlatabilirdi? Biraz önce milimetrik hesaplarla eve ulaşmaya çalışırken telefon çaldı, bir saat boyu beklediğim dolmuş sırasından ‘halk kararıyla’ atıldım, o aradı, Oktay, dönmüş. |
|
|
| "Yalnızlık... Onların inandığı gibi inanmıyorum, onların yaşadığı gibi yaşamıyorum, onların sevdiği gibi sevmiyorum... Onların öldüğü gibi öleceğim..."
|
|
