|
Matbuatta Değişen Bir Şey Yok
(Ali Işık) 28 Kasım 2002 |
Günlük Olaylar |
| |
 yazılı ve görsel basınımızda zaman zaman önemsiz olaylar gündeme taşındığı gibi; bazan gündeme taşınan önemsiz bir olay, değişik gazetelerde farklı ifadelerle yer alabilmektedir. Böyle vakıalar bizde matbuatın tarihi kadar eskiymiş... |
|
|
Güller Şehri Konya'da Gül Bayramları
(Ali Işık) 4 Eylül 2002 |
Anadolu Kültürü |
| |
 “Konya tarihinde, coğrafyasında ‘gül’ bir minyatürdür, bir niyâzdır, bir arz-ı hâldir; bir sırma kemerdir; bir mısra’dır, mızrabdır, uzun soluklu bir ney’dir. Oyalı yazmada motiftir, nakıştır, murâddır. Her bahâr Konya’ |
|
|
Akşam
(Ali Işık) 14 Mart 2002 |
Lirik |
| |
 Sırlarım sende gizli... / |
|
|
Kimim
(Ali Işık) 14 Mart 2002 |
Halk |
| |
 Aslını unutan haramzade... |
|
|
Mesleğim
(Ali Işık) 14 Mart 2002 |
Bireysel |
| |
 Gönlüme doğanlar: Bazan yakar, bazan... |
|
|
Konya'da Namaz ve Şivlilik Âdetleri
(Ali Işık) 14 Mart 2002 |
Pop Kültür |
| |
 Dünyanın her tarafında yöresiyle sınırlı öyle yerel âdetler, oyunlar, eğlenceler, bayramlar vardır ki bunlar kendi kendilerine, sadece çocukların veya halkın zevk ve eğlence ihtiyacından yahut hakim olan dinin bazı kutsal günlerini veyahut velilerini, azi |
|
|
Testi Deyip Geçmeyin
(Ali Işık) 6 Mart 2002 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
 Şimdi yeni bir testi almanın tam zamanıdır. Zira havaların ısınması yanında, mevcut testilerin yüzleri bozarmıştır. Kullananlar bilirler, dışı bozarmaya başlayan testi işlevini yitirmiştir. Bozarmamış olsa da “acar testinin suyu soğuk olur” gereği yine ye |
|
|
Mevlana'nın Kendisiyle Özdeşleştirdiği Musiki Aleti
(Ali Işık) 3 Mart 2002 |
Tasavvuf |
| |
 Ney’in hikâyesi de, bir bakıma, insanın hikâ-yesine benzer. Önce vatanı olan kamışlıktan ayır-mışlar onu. Bu ayrılıkla kalsa iyi; içini dağlayıp vücudunda göz göz yaralar açmışlar ateşle. İn-sanla aynı gurbeti paylaşan ney, şüphesiz, dert ortağının |
|
|
Ağlayarak gelişimizden belli cihâna,
Bahtımız karadır bizim mutluluktan yana.
Hayretin abestir, yokla hele bir kendini,
Mısralar içre “Ah sultanım!” yazan o câna...
|
|
