Her Hangi Bir Gün
(nuran yurtsever) 26 Temmuz 2006 |
Beklenmedik |
| |
Haftanýn hangi gününün hangi saatinde olduðumu bilemiyordum, önemi de yoktu zaten bunun. Duvarda asýlý kalmýþ bir takvim yapraðýnýn Pazartesi yüzü, hep pazartesiymiþ hissini veriyordu bana –ki Salý veya çarþambanýn bir belirlenmiþliði yokken yaþamýmda böylesi bir hisse neden kapýldýðýmý anlayamýyordum. |
|
Ayný Mekan
(nuran yurtsever) 26 Temmuz 2006 |
Bireysel |
| |
Odada ilk göze çarpan, geliþigüzel alýnmýþ eþyalarýn kahverengi tonlarýnýn uyumuydu. Sanki gercekte tek bir rengin yaþanmýþlýklarla oluþan tonlarýnýn uyumu. Her dokunulan yeri bu rengin bir tonunu almýþ ve sanki her yerine dokunulmuþ odanýn. |
|
Kapýlar
(nuran yurtsever) 8 Temmuz 2006 |
Bireysel |
| |
Bir düþ baþlýyor. Kapýlarý sayamýyorum. Bana ait olmayan
kahramanlarýn, bana ait yanlarýný alýp,tek tek giriyorum kapýlardan içeriye.
|
|
Gündüz Düþü
(nuran yurtsever) 8 Temmuz 2006 |
Bireysel |
| |
Yarým kalan bir gündüz düþü ile gece yalnýzlýðýnýn hüzünlü
öyküsünü yazmaya baþlamýþ, bir düþ, bir yalnýzlýk
þarkýsýný söyleyen küçük kadýn.
|
|
Düþ Kadýný Gördü
(nuran yurtsever) 30 Haziran 2006 |
Bireysel |
| |
Eski siyah-beyaz bir fotoðrafýn ardýna gizlediði küçük çocuk hüznünü aradý, bir yanýyla eski, bir yanýyla yeni ýþýklý gece þehrinin içinde. Uykusuzluðu yola çýktý ilkin bu arayýþta. |
|
|
Zaman bu zamana mý ,yer bu yeremi ait bilemiyorum.Sanki birseyler igreti duruyor.
Belkide bu zaman ve bu yere ait olmayan benim.Bir yap-boz oyunu.Bir parçasýda benim ama boslugunu bulamayan.Kimisi büyük geliyor kimisine ise sýgamýyorum.
|
|