|
Bir Dünyanın Damarları
(Salih Kurt) 23 Ocak 2003 |
Özlem Şiirleri |
| |
 Avuntu duyduğum tek şey oydu. /
Bilgeliği kanatlarında taşıyan /
Kayaların gümbürtüleriydi /
Dalgaların köpüklerine saklanan. |
|
|
Fırtına Ve Balıkçı
(Salih Kurt) 22 Eylül 2002 |
Soyut |
| |
 Çıkacak kapı arıyordu kelimeler. /
Siyah bir toz bulutu, /
Nefessiz geçen korkulu dakikalar. /
Eriyen bir çift göz, /
Senin için değil ama sana bakıyor |
|
|
Eski Bir Anı
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Anı |
| |
 Topladım bütün cesaretimi. Karanlıktan değil kendimden korkuyordum. İçimdeydi karanlık. Ay ışığı kapalı perdelere rağmen loş kılıyordu odayı. Ay tutulması olsa keşke dedim o anda. Hatta bir daha dönmemek üzere terk etse insanlığı. |
|
|
Kış Aylarında Gözler
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Elimde tuttuğum sürece onu, yaşıyordum çocukluk yıllarımı. Tekrar... Tekrar... Sıkıca sarıldım ona bugün. Göz yaşlarımı verdim ona son defa. |
|
|
Tuval
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Fantastik |
| |
 Saklanıyordu. Ama neden? Kırmızı olmalıydı şimdi. Çok fazla mavi vardı. İyiye işaret değildi. Eski alışkanlıklar... Elinin titremesi hızlanmıştı ve hareketleri de. |
|
|
Saklanmak Sonsuzluğa
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Sevgi ve Arkadaşlık |
| |
 Bulamamıştım o sevgiyi onların içinde, bulamamıştım o şarkıları onların konuşmalarında, bulamamıştım o sessizliği ben konuştuğumda... |
|
|
Ölen Ağaç
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Başkaldırı |
| |
 Sonra sinirleniyor bana hayat. Kin kusmaya başlıyor birden. Yeşil yaprakları kuruyup dökülüyor, dallarını insanın ulaşabileceğinden daha yaşlı otlar bürüyor ve çelik gibi sertleşiyor girintili gövdesi. Kaçmamam için sıkmaya başlıyor beni. Kuru dallarından |
|
|
Üç Çizgi
(Salih Kurt) 7 Eylül 2002 |
Yaşam |
| |
 Düşüncelerimi bir kitap haline getirsem eminim ki bu şiir kadar anlaşılabilir olmayacaktı... |
|
|
Saklanmak Sonsuzluğa
(Salih Kurt) 7 Eylül 2002 |
Sevgi ve Arkadaşlık |
| |
| Daha fazla suya gereksinimi vardı şimdi. Babasının son sözleri çakıyordu başında: ?Hayata dair yazılan mektupların hepsi adreslerine ulaşır...? |
|
|
| Üçüncü çizgiyi aşarken bazı şeylerin de benimle birlikte yok olduğunu gördüm. O yok olan şeyler geriye tek kalan Edebiyattı...
|
|
