An, saklý bir zamandýr
Ruhun ve kalbin didarýnda ki en anlamlý bir farktýr
Akýl bunun için itibarlýdýr, virane olan gönül için hicran niye yakýndýr
Düþünmek elbette ki tedb-i sanattýr, hesap edilmeyen bir rüya nasýl bir hakikattýr




Neler unutulmuyor
Halin meftun olduðu lahzalar bir ömür ibretle bakýyor
Ah etmek çare mi oluyor, keþkelere bürünmek idrakine seler söylüyor
Geçmiþ sanki halimle alay ediyor, sessizlik içinde bak, ne kadar da sinsice gülüyor




Sevmekten korkma
Sevilmek içinde saklý umudundan hiçbir vakit soðuma
Nasip azmin ve niyetin, ferda olduðun kadar cehdinin yanýndadýr uyuma
Kul olmak, aþkýn sadrýnda ki mana ile yanmak en büyük bahtiyarlýktýr, anlasana




Gönül asla deli olmaz
Aklýn tutukluluk yaþasa bile vicdanýn sesinden kurtulamaz
Lahzanýn kadrinde donup kalamaz, yalancý gülümsemeleri kimseye býrakmaz
Aðlayan bir gönül yarsýz, niyazsýn olamaz, ettiði figanlarýn hülasasý yok sayýlmaz




Ey can niye sessizsin
Neden düþüncelerin içinde nefes nefese kalan bir badiresin
Günyüzüne hasret umutlarýný derle, hicranýn yaþlarý döktüren sahnesinde gülme
Hüzün içinde serinliyeceðine itibar etme, þevk ve sürur kalbinin felahýdýr alay etme




Sabýr aþktýr,farktýr
Kanaat ettiren hicran firaktýr, umudun lahzasýnda ki niyazdýr
Sevda için bundan gayrý ne vardýr, vuslata gebe gönüller kul olmak adýna fedadýr
Gönlünden vazgeçmeyen, iradesini bu manada kal eylemeyen bir can söyle nasýldýr




Baþýn öne eðilmesin
Yüreðinin burukluðu alýp seni yeisin acizliðine sürüklemesin
Ruhunun sevdasý hiç dinmesin, sinende beklettiðin ümitlerin hiç hüzünlenmesin
Kalbinin nazargah olduðu hakkýyla ve feyzin lisanýyla akledilip sabýrla beklenilsin




Virane gönül aczidir
Ýmanýn için ne kadar ahenksiz ve ruhuna acý veren kederdir
Akýl ve izan ilminle niteliktir, vecdinle serinliktir, teslimiyetinle ihlas gerekçendir
Aþk, ruhun ve kalbin lisanýnda ki perdedir, edebin halinden serdedilen bir inceliktir






Mustafa CÝLASUN