Ne solan yapraðýn
Ne esir olan zavallý hicranýn
Köle olmak için nefsine itibar kazandýranýn
Yakmaya tenezzül etmeyecek narýn
Ruhuna hüzün zerkeden figanýn
Akýl sukut eder
Ýzan farkketse de iradeni bekler
Ýdrak ruhundan nazar eyler
Nefsin heyecan için caný cezbeyler
Lahzayý alýr o vakit bir keder
Hesap etmeyen zan azap biçer


Ne sultan ol
Ne içini, aydýnlatacak nura uzak dur
Kitab-ý celili anlamýyorsan edep duy
Mizacýn nefsinden ilzam olur
Nizam etmek için umudu ol
Gönlünü susuz býrakma
Aþkýn firkatinden bihaber olma
Ýçini titretecek sevdanýn mecnunu ol
Kul olmak için,
iradesinden vazgeçiren cengaveri sor


Ne kadar harp varsa
Ýçini kemiren bir dirhem de olsa
Nefsiyle baþademeyen gayret kul olursa
Gönlünün þirazesi zayi olunca
Muvazenesi bozulur
Umut, sinesinde ukte olarak kalýr
Ne kadar çýrpýnsa da
Aþkýn ülfeti içinde solmuþsa
Döktüðü gazyaþlarýna inanma


Mazlum ancak
Kalbi olursa mazlumdur
Hilkatin südurundan seslenen korkudur
Umudu kaybolmayan bir kuldur
Ýçini burkan vakýaya asileþmeyen sadýktýr
Sabrýn vakarýyla
Kanaatin
sukunet vehmeden heyecanýyla
Sessiz ve sakinleþen umuttur


Liyakat emeðin
Akýl ihmal edilmeyen terbiyenin
Ruh, söyle kimin
Nefsi telakkiler illa ki edebe muhtaç halin
Aþk nazarýyla bak
Nefsine paye vermeden inþirah için kalk
Süret deðil, siret olmak için hakikate ak


Mustafa CÝLASUN