KADER
Kalemim, bak yine baş başayız seninle…
Sen yaz, ben dökeyim;içlerimiz boşalsın.
Ben masal anlatayım ,sen sessizce dinle
Dünyada bir sayfa boş kağıt bize kalsın.

Gecenin bağrında yıldızlardan yana,
Bakalım , siyahtır rengi kederin.
Kumrunun dilinden bir şiir oku bana.
Sevda kadar yakıcı,hasret kadar derin.

Bilmezdim bu kadar geceyle dolduğunu,
Onun için öç alırsın beyaz yapraktan.
Anladım sonunda kaderim olduğunu,
Biraz kara,biraz ak hayat yaşamaktan.
Ünver PAZARLI