artık biliyorum
içimde çukur var benim
kendime doğru koştukça
içine düşüyorum
gidip bir şiirin altını yakıyorum sonra
saati geliyor uyanıyorum
saati geliyor ölüyorum bazen

kartondan rüyalar kesiyor yolumu
önümü arkamı yumuyorum
bedelli mutluluk çıkmış diye yazıyor gazeteler
otuzyedi yıldır biriktirdiğim kuponları yırtıyorum

ölü çiçekleri pencerenin önüne serpiyorum
bir oğlun oldu diyorlar
saati geliyor çocuk oluyorum
saati geliyor baba oluyorum bazen

altını çizdiğim kelimelere gidiyorum
bir aşkı anlatmak için iki şiir fazla
bir şiir eksik
biliyorum

çukurun içinden doğru yazıyorum