şiyir tiyatroları
perdelerini gözlerinize indiriyor

hangi tenden bu tuzu çekeli
leylayım mehtaba karşı
oysa ben ayın varlığına dahi inanmam
etimi yakmayan
ya buzdur
ya yoktur çoğ zaman

ki dikmek ya da dikmemek
işte bütün mesele
bir şişe aşkta yüzün buruşsa da
buruşmasa da

lakin sahnedeyiz
çoluk çocuk
maaile...
ben doğurdum diye
orospu çocukları en önde
sözde sevgi satıyorlar arabik adları
ve din yalamış dilleriyle
inanmayın
dilenci ağızlarını onlara ben yapıştırdım

danset benimle dam
sıra bizim
kimse söylemesin
vurmalı çalgılar
kurmalı saatler sadece

bir elin omzuma
ötekini doğduğun yıla koy
arasında bir yerde salın
alım
çalım

bilooor musun
ben çok sıkı çalımlanırım
haydi
kandır beni
ertele sonraya bir tarihe
kaburgalarımın diş gibi ilk sökülüşü değil
değil kalbimin kafesinin tellerinin
ilk zorlanışı

kalbimi aldırdığımı söylüyorlar
misal sen
protez sanıyorsun halâ
oysa bir yangınsın ki klara
adını koyanı s.ksinler

neyse ne
sahne nihayetinde
rolüm gereği gerçek sanıyorum her şeyi
hayat dediğin çok da değil önemli
ha kelebeğin iki günü
ha insanın asrı
aslolan unutuluyoruz
ölenlere ağlarken daha

şiyir tiyatroları perdelerini
ruhlarımıza indiriyor

öfkeli şiirler sarıp içelim
dumanını dudağımdan dudağına salayım
öfkeli filmler izleyip
iyi adamlara küfredelim
bir kez de kötülük kazansın diyeceğim
oysa daha kötüsü can sağlığı

danset benimle dam
gözlerimi yuvarladım önüne
özünü gör diye
eğilip almadığına ne kızacağım
eğilsen bir sinek daha ardında
çok şükür ki
varsın
bakılmadığında

çevresi kızıl hareyim
çoğ zaman
yoksa bu kadar ağlak bir şiir yazmam
da direncim kırık
algoritmik gidiyoruz
kıçımız belli
başımızı gören yok

salın bebeğim
bir sağa
bir doğduğun yıla
müzik yok
kırmalı çalgılar
kurmalı saatler sadece