Taklidi deðil, tahkiki iman esastýr. Ýnsanlara öncelikle namazý nasýl kýlacaðýný deðil, neden kýlacaðýný... Orucu nasýl tutacaðýný deðil neden tutacaðýný anlatmalý. Zamanýn en büyük sorunu iman zafiyetidir. Bediüzzaman’a göre bu zamanda iman hakikatlerinin birinci maksat, birinci vazife, asýl amaç olmasý gerekir. Bunun dýþýndaki þeyler ikinci, üçüncü, dördüncü derecededir. Temel mesele; insanýn kendisini, diðer varlýklarý, kainatý ve hemcinslerini iman ekseninde algýlamasýdýr. En önemli görev bunu saðlamaktýr...

Rabbimizi bize tarif eden üç büyük tercüman olduðunu söyler Bediüzzaman. Bunlarýn biri kâinat kitabý, diðeri Hz. Peygamber(asm) ve bir diðeri de Kur’an’dýr.

"Eðer aklýn evhamda boðulmamýþ ise anlarsýn ki; bir kelime-i kudreti, mesela balarýsýný, ekser eþyaya bir nevi küçük fihriste yapmak; ve bir sahifede, mesela insanda, þu kitab-ý kainatýn ekser (daha çok) meselelerini yazmak; hem bir noktada, mesela küçücük incir çekirdeðinde, koca incir aðacýnýn programýný derc etmek (içine almak) ve bir harfte mesela kalb-i beþerde, þu alem-i kebirin safahatýnda (safhalarýnda) tecelli ve ihata eden (içine alan, kuþatan) bütün esmasýnýn asarýný (eserlerini, izlerini) göstermek ve bir mercimek tanesi kadar mevki tutan kuvve-i hafýza-i insaniyede bir kütüphane kadar yazý yazdýrmak ve bütün hadisat-ý kevniyenin (varlýkla ilgili olaylarýn) mufassal fihristesini (izahlý, geniþ malumatlý fihristini) derc etmek (içine almak), elbette ve elbette Halýk-ý Küll-i Þey’e has ve bu kainatýn Rabb-i Zülcelali’ne mahsus bir hatemdir (mühürdür)."

Ey Evlad! Kainatýn her zerresinde Allah’ýn güzel sanatý vardýr. Bu güzel sanatlarýn her biri Hakk’a vardýran delillerdir. Bu delillere yapýþan herkes Hakk’a varabilir. Derin düþüncelere dal. Düþüncen derinlere kök saldýkça yükselirsin ve yücelirsin. (Abdulkadir Geylani)

Kainatta hiçbir ziþuur (þuur sahibi), kainatýn bütün eczasý kadar þahidleri bulunan Halýk-ý Zülcelali inkar edemez... Etse, bütün kainat onu tekzip edeceði için susar, lakayd kalýr. (Bediüzzaman)

Alýntýlar:
Abdülkadir Geylani, Ýlahi Armaðan
Þaban Döðen, Risale-i Nur’dan Vecizeler