ben küçük bir ugur böceğiyim
sahibimin gönlünde yaşarım
ilk kez bugün çıkmak istedi canım
ve kaçtım ilk kez kalbinden
bir melekten bahsetmişti
bulmalıydım onu ve getirmeliydim
belki bir selam yada bir haber
uynaırsa bozulurdu büyü gidemezdim
bekledim biraz uyanırmı diye
o kadar derindi ki uykusu
kalmadı içimde uyanır korkusu
uçtum tarif ettiği yere
her zaman kalbinin gittiği yere
saatler sürdü belki belkide bir gündü
hayatım kısa ve bana bir ömürdü
aradığım bir ışıktı sıvasta işıl işıl yanan
kutup yıldızından daha fazla parlayan
ve bir pencerede gördüm onu
Allahım ne olacak bu işin sonu
kondum penceresine habersizce
seyrettim dışardan ay yüzünü gizlice
sonra farketti beni açtı penceresini
uzattı almak için beni kar gibi ellerini
sıcacıktı çekinmedem gittin ellerine
içeri aldı koydu kalbinin üzerine
sonra geçti karşıma ellerinin içinde yüzü
dedim işte bu onun bahsettiği ay yüzlü
baktım doya doya kaçırmadım gözlerimi
anladım onun içindeki kavuşma özlemini
sonra koydu arkasına pencerenin
uykusu gelmişti belli sema isimli meleğin
yattı sessizce bırakıp oraya beni
kalacak değildim orada ebedi
uyudu sonra daldı gitti rüyalara
bekledim biraz sesimi duymasın diye
sonra uçtum yanına kalbine girmek için
ve konuştuk kalbiyle saatlerce için için
önceleri çekindi anlatmadı bana
dedi sen git sahibini çağırsana
gelemez ki sema gelme demiş dedi
döktü içini gözlerime baka baka
seviyorum ama diyememki sana
söylersen dayanamaz gelir sonra
sakın anlatma bunları ne olur ona
ne çok korkarmış gelirse giderim diye
bilmiyorki sahibimin aklı firki onda
konuştuk saatlerce sabaha kadar
gitmem lazımdı yeterdi bu kadar
ama uçamadım bırakamadım semayı
kalsam burda kabul edermi acaba beni
sabah oluyor güneş yüzünü gösterdi
sahibim olsa hadi kalk gidiyoruz derdi
çekemem bu saatte onca yolu geri
sahibim gelsin artık götürmeye beni
belki bu melekte gelmek ister
günlerdir bana yaptığı eziyette biter
kaldım orda bulsun burda beni
bitirsin yıllarca aradığı sevdiğini
çok yoruldu biliyorum haketti sevgiyi
takip etsin gelirken bıraktığımizlerimi
kapıyı ben açarım süzülüp girsin içeri
saklansın burda sema gelinceye kadar geri
sabah farkettim beneklerim değişmişti
sayahlar yok artık her yer kırmızıya bezenmişti
hasretle aradığım renk bu değilmiydi
demekki sevgi lazımmış hikayeymiş gerisi
çiçek açtı odada her yer yemyeşil ışıl ışıl
birde o gelse ne güzel olurdum pırıl pırıl
bekliyorum sahibimin geleceği günü
gelirse ona görmediği bir düğünü
gelirse ona yapacağım görmediği düğünü
Allahım ne olur gelsin artık haketti
gökyüzü çiçek açtı hüzün bulutları gitti
dünya sevince güzelmiş sayesinde anladım
sema sende gel de artık sana ben bile alıştım
gitmesin hiç burdan yada sen gel gidelim
ömür boyu sürsün bu aşk birlikte dua edelim
ne sen onu unut ne de o seni unutsun
yıllardır beklediği beslediği tek umutsun
sema canım meleğim SENİ ÇOK SEVİYORUM