Her şey sendin o günden sonra
Yıllar geçmişti aradan koskoca altı yıl
Ve hala her şey sendin o günden sonra
Hala en sevdiğimiz çay bahçesinde oturuyordun

Hatırlayabiliyor musun orayı?
Hani beni bizim şarkımız çalarken
En güzel kıyafetlerini giymişken
Terk ettiğin yerden bahsediyorum

Yine her zaman ki gibi ilk ben gelmiştim
Zaten hiç erken gelmemiştin ki sen
Ve her zaman ki gibi bir çay isteyip bekledim
Sen zaten bekletmeyi çok severdin öyle değil mi?

Ahmet abiyi hatırlıyorum boş bardağı alırken
Nerde gelmedi mi daha seninki sözünü hatırlıyorum
Nerden bilebilirdim bu gelişin son geliş olacağını
Ve nereden bilebilirdim bu gidişin son gidiş olduğunu

Yaklaşık yirmi dakika gecikmiştin hatırlıyor olmalısın
Daha otururken çok kalamayacağım demiştin
Ben sadece çay, çay içer misin diye sorabilmiştim
Ve sen yorgunum kahve istiyorum demiştin.

Ahmet abi kahveyi getirirken
Sana da hafif bi gönderme yapmıştı
“Çocuk kök saldı filiz verecekti be yenge”
Sözleriyle ortama neşe katmıştı hatırlıyor musun?

Ve o cennetleri müjdelen gülüşünü,
O uğruna ömür verilecek gülüşünü,
O hayata dair her şeyi barındıran gülüşünü
En son orda görmüştüm ve sen bi daha hiç gülmedin

Sen yavaşça biraz daha yaklaşıp
Sen gidiyorsun ben seni bekleyemem
Deyip arkana bile bakmadan gitmiştin
Ve o günden sonra her şey sen oldun
Kalbime acıyla ılık ılık doldun.