ne güzel gülerken görmek seni
bir rüzgarýn görmesi gibi bir yelkeni

belirir içimde isteði bir an
dizginlenmiþ hevesleri kuþanmadan

ne hýzlý, ne yavaþ uygun bir sesle
doldurmak o yanaðý solgun bir nefesle.

ama korkutuyor beni kederli karayelim
uzanamýyor sancaðýna ürkünç ellerim.

bilmiyorum sarsar mý bir karayel bir teni?
döndürür mü kefene gülümseyen bir yelkeni?

"o kadar alçaldýnki kara sandýðýndan daha yakýn
kaybolmuþ görünen gemilere yüz sürme sakýn"

diyerek dolandým o gemiyi yatay dikey
yükseldim dünya üstüne içbükey dýþbükey

bulutlar gösterdi dünyayý gülen bir yelken gibi
dünya aþka geldi ama içimden öpmek gelmedi...