Hisler ne kadar diri ve iþveli
Hangi lahzayý ansam, üþüten vakti hatýrlatsam
Kalbime sürur zerkeden hülyalar sayfasýný þöyle bir açsam
Bir sevinç, bir neþe nüksediyor, mütebessim bir eda ile baþýný öne eðiyor



Suskun olan mekanlar cezbediyor
Yüreðinde hiç eksilmeyen hüzün yine bakir bir mekan istiyor
O vakit duygular bereketleniyor, ilham esintisi bir baþka sesleniyor
Alýp götüren hicran, ne hece dinliyor ve ne de vezin için dikkat kesiliyor



Hicaz makanýmda bir taksim istiyorum
Tanburun dilinden, kendine özgü vakar halinden
Hislerimi aðlatsýn, beni bana býrakmasýn, ne kadar ah u zarým varsa
Bir baþka lehçenin dilinden ruhuma meþk versin, ötelerin kal 'inden hissettirsin



Sevgililer aklýma geliyor, halim deðiþiyor
Can, nefesi müddetli olan, bir söz üzere yaratýlmýþ bulunan insan
Niçin bu kadar edebi ve hayayý hiçe sayýyor, sarmaþ dolaþ olmayý hadsizleþtiriyor
Kime lazým böylesi alalanmýþ ve bahanelerle abartýlmýþ birliktelikler,periþan ediyor



Ey zülfüne turap olduðum yar diyen can
O’nun edebi, naifliði, nezaketi, suhuleti için kýymet biçiyor
O’nun halinden nükseden melalin feyziyle kendini buluyor ve gönül veriyor
Vefa ve sadakati, hak ve hakkaniyeti,Cenabý Hakkýn kendisine emaneti olarak görüyor


Sesine aþina olduðum suyun baþýndayým
Ne kadar büyük bir þevkle muhabbetini izhar ediyor
Tayin edildiði istikamete doðru hiç gocunmadan yol alýyor, niçin yapýyor
Nereye baksam, temaþa etmek için hassaten aransam her yaným ayetlerle kuþanmýþ oluyor


Nazar ettiðim ve iþittiði senfoni anlatýyor
Vaktin ve nefesin aþký ve iþtiyaký, ancak hakikat ilimiyle farktýr
Meþayýh ve arifler bu hal üzere adanmýþ canlardýr, O’na kul olmak, ne muazzam bahtiyarlýktýr
Ruhumu ve kalbimi dinlenmiþ bularak ve ibretin her senasýna haþyetle bakarak ayrýlýyorum sokaklardan




Mustafa CÝLASUN