Günün pembe pancurundan uzandı çocuk
Gözleri saf, sözleri şeffaf
“Bak özlü güzel ruhlara” demeye kalmadan
Düştü günün maskesi
Her yer karanlık, her yer ıssız
Çocuk korkak, çocuk ışıksız

Gözleri horlanmış bir sokak kedisi
Şimdi tırnak büyütmez mi
Göstermek için geceye dişliliğini

Öyle ya,
En korunaksız dilimlerle kesilir öfke pastası
Ve en katı tonlarla dökülür ses telleri.
Dilim dilim yutulur minik yürekler
Gecenin kurtlu sofrasında uyuyamaz çocuk
Öğrenir güvensizliğin tüm koyu renklerini.

Yine de olur ya
Bir masal düşer yüreciğine belki
Ve masalın kahramanı bir yıldız perisi
Kayarken yeryüzüne
Uzatır ebemkuşaklı izini...