Dokunarak sever insan
Bir kediyi, sevgiliyi
Koklayarak sever insan
Bir çiçeği, bir bebeği
Ve susarak sever insan
Haykırışı, sessizliği.
*
Bugün, tutmadan dokunduk yüreklere
İsmini bilmediğimiz bir kokuyu sevdik
Ve dinledik tutunup kelimelere
Asıları an’a taşıdık
Asırlarca yüreğimizde tutsak kalan ruhları özgür bıraktık;
Kendi ruhumuzu bedenimizin ağırlığından kurtardık
Ne geçmişin ağırlığı, ne geleceğin korkusu
Bu an’ın türküsünü söyledik.
*
Gözler bir, gönüller bir oldu
Saatler durdu, zaman duruldu
Hayat, evren, her şey an oldu
Biz “şimdi”nin büyüsüne dokunduk.
*
Bir yanda yaşananların izleri
Bir yanda dünden ve yarından arınmanın huzuru
Gülen gözlerle, ışıldayan yüreklerle baktık
Maddeden soyutlandık, manayı bulduk
Sonsuzluğu dolu dizgin yaşadık…