Ümit
Ne kadar uzaktı
Ruhuma hicran zerk eden farktı
Yakınlık, lakin nasıl olacaktı
Bilinmeyen bir sızı vardı

Ne hasret
Ve ne de özlemle
İfade edilecek kadar ayandı
Yıllara sari olan bir esrardı
Gönül yaralı, izan kapalı
Halin bendinde acziyet ardı

Kime
Söylenir, nasıl kal edilir
İçimde dinmeyen hicran ah ettirir
Geçip giden yıllar yaramı tazeletir
Yalnızlığın kollarındayken nedense
Gözlerimden sessizce yaşlar gelir

Bazen
Sukut etmek yetmiyor
Aklıselim davranmak acıyı dindirmiyor
İşte o vakit sualler ne çok bereketleniyor
İtminan olmanın vakti çoktan geçiyor

Daraldığım zaman
Yüksek tepelere çıkarım
Derin bir nefes alarak sahibime anlatırım
Büyük bir muhabbet ve sürurla ellerimi açarım

Ya Rab
hikmet senindir, sırrına vakıf olmak ise
Ancak senin razı olduğun kul ve hanif kalplerdir

Mustafa CİLASUN