Bilge kiþi her þeye þaþan kiþidir. -Andre Gide |
|
||||||||||
|
þimdi yazan ben deðilim aðzý köpüren zamanýn sözcükleridir kalemin mürekkebine batan ya tutup eskiciye vermeli bu zamaný ya da; uçurtma yapmalý ipini göðe salmalý uzadýkça uzamalý üstünde geçmiþ olsun notuyla tanrýnýn hasta yataðýna suskumun sýrtýnda tümsek düþe kalka, güç bela oturuyor salaklýðým caným çok yanýyor, hor görülen ayak seslerimi köpekler ýsýrdý aklý çelinmiþ hiçliðimin elinde bir kitap aðlayarak okuyor kitabý sus diyorum sus!! aðlamadan oku budalayý yol ver aþk, yol ver gözüm! mümkünse uzaktan bakmak istiyorum dilimle yumruk attýðým badem kafalýlara.. ben adalet dedim onlar kefen ben insanlýk dedim onlar azý diþlerini gösterdiler esmerliðime aðzýmýn içinde deviniyor polifonik küfürler saðýmda solumda röntgenci hayaletler baþýmýn üstünde maðrur bakýþlý evren yüreðime serdiðim kýrmýzý halýdan politik adýmlarla geçiyor hayvanlar.. kesin sesinizi!! bu yalnýzlýðýn eseri benim ileri gidin çakallar, tilkiler, daha ileri! sesiniz soluðunuz yaklaþmasýn kulaðýmdaki çekiçlerin diþlerine soðuktu hava soðuktu þiir! ben ona sarýldým o bana yabancýlaþtým sýcaða kedi ulaþamadýðý ciðere pis dedi düþünde gördü üstünü örttü kara kefenle az önce, toprakla iliþkisini yalanladý solucan koþarak geçti yanýmdan bir sýçanýn çýðlýk atan kalbi, evlenmek istiyor beþ gözlü arý gözlerinden ikisi oturmuþ güllerin üstüne üçünü göndermiþ ana kraliçenin mahkemesine.. aþk mýydý! iblisin kalbini heyecandan öldüren endamý güzel mevsimlere kýrýk not veren ardýmda; yoksul zamanlarýmý güldürmeye çalýþan polyannanýn kalbine bir býçak gibi düþen ne vakit doðal afet görsem bir ordu insana benzetirim gece kara rujuyla dudaklarýmý boyarken eklem bacaklýlarýn gözlerinde üþür yüksek sadakat içimde eksik kalan ne varsa aklýmda kalan soru iþaretlerin çengeline asarým eyy acý!! senin kudretin yetmez beni dibe vurmaya, ne vakit ciðerimden bir parça kopar da, üstünü örtersem kara toprakla sözüm söz! diz çökeceðim önünde varsýn insanlýk kendi içinde tutuklu kalsýn mümkünse uzaktan bakmak istiyorum karanlýðýn derin uykusuna yol ver aþk, yol ver yüreðim, dudaklarýnýn arasýnda kalan ölü bir çiçektir býrak onu! düþsün, ait olduðu yere parçala yüreðinin örümcek aðlarýný bak! tenin uyuþmuyor geceyle gündüze haydi!! bir þiir daha yaz üstat bilirsin soba gibidir yürek her kelime her sözcük odun ve çýra harlansýn kalem ateþ alsýn aðýrdan aðýrdan öylesine deli bir aþktý þiirimin ceplerini delip te geçen Sevda Gencer
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © SEVDA GENCER, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |