Ey can...
Kelamın kadrine
Müdrik olmadan konuşma
Her meramını
Gün yüzüne çıkartma

Aklını
İlimsiz bırakma
İlmini irfandan uzaklaştırma
Fani olana ram edip dalma
Baki olan hakikattir unutma

Kimi vakitler
Sosyal şartlar kaderdir
Kader, akıl ehliyetine haiz olan
İrade sahibi bulunan için mizandır
Her tercihi bahtına açılan sayfadır

Amel ve
Niyetten mesul olan nefestir
İnsan olan başkasına kul köle değildir
Azim ve iradi olmaktan imtina eden
Yürek gücünden habersiz miskindir

Hiç bir
Anne ve baba evladına
Tahakküm ederek zulmetmelidir
Evlatlara da tercih hakkı veren Rabdir
Onlara irade ve akıl veren sahiptir

Güven ve
Hoşgörü kul için basirettir
Bağnazlık ve zan ile bakmak gaflettir
Her kulun rızkını veren aşikâr değil midir?

Anne, baba,
Ağabey niçin indi görüşlere
İtibar ederek kardeşlerini üzmektedir
Sevmek ve sevilmek yoksa kabahat midir

İnsaniyet adına
Konuşmak niçin kerihtir
Hacı, hoca olmak, dindarlık yapmak gariptir
Rabbin verdiği imkânları hor gören sefildir

Her insan
Gönlünün sesini dinlemelidir
Ve fakat ilim ve irfansız gönül cürettir
Her cüretin acaba gerekçesi hakikat midir

Yoksa
Duygular için bir bahane sebebi midir?
Her kim neyi göze alıyorsa hakkıyla düşünmelidir

Düşlemeden, düşünmeden,
Fikretmeden bilinmez yoldan gidilmemelidir
Okuyan, tahsil eden, yetişen her kimse

Onun
Telakkilerine göre nazar etmek gereklidir
Her nasihat vakti gelinde ibret içindir
İdraki olmayan basiretsiz bir nefestir...

Mustafa Cilasun