Ey...
Ruhumun
Kalbimin
Hicran sevdası
Ne vakit
Seni ansam
Ve sukut içinde
Nazar edip kansam
Üşüten ve
Titreten zamanı
Tahayyüle dalsam
Haşyetin ve edebin
Fakirliğinde bakınsam
İçim titrer
Ve derin bir
Hüzün zerk eder
Beni bana
Bırakmayan
Lahzalar
Akıp giderken
İradem ve aklım
Sığ bilgi ve irfanıma
Gülüp geçer
Azim ve şevk
Muhabbetsiz olmuyor,
Umut coşmuyor
Sinemde
Ukdeleşen düşler
Sabra ve metanete
Sancı veriyor
Yalan olan dünya mı?
Yoksa yalancı olan
Heves ve hevalar mı?
Sualler ruhumda
Anlam bulmalı,
Kalbim irfanıyla
Vecde kanmalı
Yoksa dünya hamallığı
Ve kendi adına varlığı
Haktan uzaklaştırmamalı...


Mustafa Cilasun