Kim bilir
Kaç zaman beklesem
Her sabah umutla uyansam
Hiç ah u zar etmeden kansam
Firkatinle yanıp, ruhumu arındırsam

Nasıl söz edeyim
Çile ve yaşanan cefadan
Sabrımı törpüleyen edebi şiardan
Boyun büktüren hasret yaşlarından
Hikmetine umut bağladığım o nasipten

Akan su pis olmaz
Kan ne kadar aksa da
Umut nefsi hevadan arınmadıkça
Gönül hevesleri bırakmadıkça arınmaz
Aşka ram olmayan bir sevda hak olmaz

Ne söylesem
Ruhumun sahibine
Boyun bükerek iltica etsem
Mahzun umutlarımdan söz etsem
Dinmeyen yaşlarımı huzurda bıraksam

Ne çeşmi siyahım
Ne kafeste figan eden canım
Ruhu meftun eden bir aşka muhtacım
Bir ömür onun için yakarıp umutlandım
Haşyetle yol aldım, edeple sabra boyandım

Artık yeter olsun
Takatsiz umutlar sürurlaşsın
Gün başka doğsun, güneş içimde açsın
Her gece hicran ile hüznün şevki azalsın
Şevk ve suhulet, saadet ve ülfet arkadaşlık yapsın…

Mustafa Cilasun