Benim hiç bir zaman babam olmadı.
Onun yerine koyduğum adamlar ise gitti, aldattılar beni.
Çocukluğumu o şefkatli kollarda değil de, sert çakıl taşları arasında geçirdim.
Salıncakta yalnız sallanmayı öğrendim, okula kendim gidip gelmeyi.
Bir adamı sevmeyi de yalnız öğrendim ben. Sevdiğim tüm adamları baba yerine koydum,
oturmadı.
Hep bir yanım eksik kaldı, çok eksik kaldı. Özleyebileceğim hiç bir adam girmedi hayatıma.
O şarkıdaki gibi, kimse masal anlatmadı bana.
Eksik yanımı daha da eksiltenlerden ise hala alamadım intikamımı.
Gücüm yok.
Ayaklarımın üstünde durmayı kimse öğretmedi bana.