Q-Neydi o koþuþturmaca yine ?

W- Yine bir intihar olayý elbette

Q-Söylemesi ne kadar da kolay

W-Olan bu

Q-Kimdi ve neden

W-Bir kadýn, bir anne , oldukça öfkeli bir anne , en azýndan tanýyanlar böyle söyledi

Q-Bu çok acý, trenleri seviyorum, ama tren yoluna yakýn bu yere oturmaktan ve bu tarz haberlere maruz kalmaktan, býktým artýk

W-Yapacak birsey yok, ölümde yaþam kadar ortalarda gezer

Q-Onu gördün mü ?

W-Cesedimi, evet , gördüm

Q-Nasýldý ?

W-Bunu sen mi soruyorsun

Q-Nasýldý !

W-Duymak bile istemezsin

Q-Söyle !

W-Birbirimizi kandýrmayalým detaylý anlatsam olduðun yerde donup kalýrsýn
Senin ve sahip olduðun o hassas ruhun, bu gibi þeyleri kaldýrmayacaðýný çok uzun zaman önce öðrendim ben. Sadece çok kötüydü diyebilirim.

Q-Parçalara ayrýlmýþ, tren tarafýndan biçilmiþ bir beden öyle deðil mi ? Ýnsan bunu neden yapar kendine, gerçekten çok mu haklý olduðunu düþünüyordu!

W-Bence sen bunlarý düþünme!

Q-Mümkün mü? az önce çýðlýklar yükseldi bu sokaklardan , çok acý çýðlýklardý üstelik. Artýk çok fazla midem bulanýyor. Tanrýnýn göðü dürüp ve tüm kainatý avcunun içine alacaðý günü bekliyorum. Dünyanýn gerçek bir sona ihtiyacý var, kaçamak sonlara deðil. Artýk zevk almýyorum, mutluluklar , hayaller, gelecek, hiç birsey beni memnun etmeye yetmiyor. Çünkü bunlar ilgilendiðim en son þeyler. Ýnsanlarýn gerçekleri konuþmasýný ve gerçekten düþünmesini bekliyorum. Ama bu olmuyor, olacak gibide deðil, hayat günün birinde benide topraða koyacak, yine güneþ doðacak, yine yaðmurlar yaðacak, yine insanlar ayný kýsýr döngüde sýkýþýp kalacak.
Buna isyan edenler, intihar edenlerdi belkide. Bu gerçek beni hem üzüyor hemde korkutuyor. Hiç kimse mutsuzluðu seçecek kadar aptal deðil. Sadece hayat bazý insanlara adil davranmýyor. Eðer o insanlarýn önüne mutluluk serilseydi, geri tepme gibi bir aptallýðý emin ol yapmazlardý . Ama hayýr, serilmedi. Onlarda o en büyük ve en kötü azapla cezalandýrdýlar kendilerini. Ölümle, dahasý bilmedikleri ama çekeceklerinden çok emin olduklarý günahla...



Yazan-Edibe Toðaç