gece karanlık
sis çökmüş ölü bedenler üzerine
miskin ve yorgun bir sevda ülkesinde
tebeşir tozlarından kalma
ateşlerimi düşürmeye çalışıyorum.

Eskisi gibi olmamalı artık hiçbir şey
ben öfkemi suya
yalnızlığımı bulutlara
sensizliğimi geceye yazıyorum.

Bir yağmur ertesinde huzura erecek bedenim
sürüklenen bulutlar yalnızlığımı götürecek giderken
ve sensizlik yeni doğan günle sona erecek.

Umudum var yeni doğan güne
umudum var seninle olan ömre
aşka,
sevgiye,
hayallere,
sana umudum var sevgili...

Yüreğimin kıpırtıları
heyecanlarım hep senden yana
alabildiğince bağırmak istiyorum
alabildiğince çığlık çığlığa...

Seni seviyorum sevgili
uğruna bir gece tüketiyorum
umudum var yeni doğan güne
aşk ateşinden sana bir güneş armağan ediyorum

dranaz
ayşe özyılmaz