Gönüller darılır diye güllerin suladım
Gözlerim ağlasa da kimseyi ağlatmadım
Ağlayanlara vardım gözyaşlarını sildim
Bir arpa boyu yol giderim derken deryaları aştım

Kapalı kapıları açtım açık kalsın dedim
Gönül kadir kıymetini bilmeze bil dedim
Gönül kıranın kafasını kırdım küsmedim
Bir arpa boyu yol giderim derken deryaları aştım

Her durağa vardım duraktakilere güldüm
Bazen nefis şeytana uydum uzunca süründüm
Gülmeyen çıkınca karşıma onu da güldürdüm
Bir arpa boyu yol giderim derken deryaları aştım

Gülveren’im gönülleri içinde bir ömür gezdim
Ben gönüllerde gezmezsem böyle gülümsemezdim
Âşıklar dergâhında muhabbetle böyle sevilmezdim
Bir arpa boyu yol giderim derken deryaları aştım

Mehmet Aluç / Âşık Gülveren