BİLGİNİN HASADI VE AFFETMENİN ÖNEMİ

Hasat zamanı… Patatesin, fındığın, çileğin, nohudun, buğdayın hasadı olduğu gibi bilginin de hasadı olmalı. Tam vaktinde eğitimle olgunlaşınca hasat etmeli bilgiyi. Meyvelerini toplamalı. Meyveli ağaç taşlanır misali, bilginizi kıskanıp saldıranlar olacaktır.
Hatırlamak, unutanların işidir. Önemli olan, sevdiğini kalbe sımsıkı yerleştirmektir. Unuttuğumuzu hatırlamak ve bunu kendimize sürekli hatırlatmak kalbi yorar. “Affetmek, özür dilemek, teşekkür etmek”. Bir türlü kibrimizden rahat duramayıp da hep karşı taraftan beklediğimiz üç erdemdir bu muhteşem üçlü. Biri için: “Seni Allah’a havale ettim. Allah bağışlasın.” duasıyla yolcu ederken bağışlamanın ve affın çizgisi boy gösterir. Allah en günahkârları bile tövbe kapısında affedip bağışlamış. Aciz bir kul olarak biz neden affetmeyelim ki?
Rahman ve Rahîm olan O’dur. Ömür sermayemizi harcarken her saniyesinde tükeniyor nefes. Tiyatro sahnesi gibidir şu dünya. Hayatın içinde aktif rol alan capcanlı bir oyuncuyuz. Senaryoyu yazarken de kaderimizi kendi elimizle çiziyoruz. Hayatımız film şeridi gibi ve kameraman gibidir sağ ve sol yanımızda sevap-günah yazan melekler. Affedilmeyi umuyoruz affetmeyi istemeden önce. En merhametlilerin merhametlisi bile kapısındaki günahkâr kullarını bağışlamış, insanoğluna bu durumda söz düşmez.

Dört yanlışın bir doğruyu götürdüğü Merkezî Sınav Sistemi gibi olmamalı kalp. Hesap yapmadan sevmeli ve affetmeli. Önemli olan üniversite sınavları değil ahret sınavı. Tanıdık, komşu, eş, dost, evlât, akraba, komşu, aile bireyleri, iş arkadaşı, amirimiz derken birileriyle fikrimizde çatışmaya geçeriz toplumda gün gelir. Affetme ve bağışlamayı ruha hapsetmemeli. Günümüzde belki de kimse bağışlamıyorken biz aşılamalıyız bu hissi. Biriyle kucaklaşma, sarılma, kaynaşma, sohbete dalma, iletişim kurma karşılıklıdır. İlk adımı hep karşımızdakinden beklerken o ilk adımı önce bizim atmamız insanlık vazifesidir. Affedince muhatabımızı her hâliyle kabullenir ve onu yargılamaktan vazgeçeriz. Affetmek; kalben, bilinçli, istekli yapılan, aklî ve hissî bir eylemdir. Ulvî imtihanı kazanma yolunda insan olmak gerek.
Bilginin hasadını eğitimin olgunlaşan meyveleriyle tamamlar yaşımız. Affetmenin önemi ilim hasadının bilgi meyveleriyle dolar bereket ceplerimize. Affetmenin izinde sağlam rehberiniz olsun ve her daim hasat isteyen bilgi bereketiyle coşsun yüreklerimiz.