Bu hafta günü hatýrlamamakla beraber 2004’ün Mayýs ayýnda Bandýrma’da tanýk olduðum bir durumu ele almak istiyorum.
- Ben bankada giþe sýramý beklerken yaþça biraz büyük bir güvenlik görevlisi bana önceden alýnmýþ sýra fiþi uzatarak: - Al kýzým bu iþlemini hýzlandýrýr. Dedi sessizce.
- Burada bu kadar bekleyen varken, ben sizi tanýmýyorum bu fiþi bana niye veriyorsunuz, dediðimde.
- Seni Amerika’da okuyan kýzýma benzettim biraz, aman kýzým yüzün benzesin de huyun benzemesin. Dedi, nemli gözlerle.
- Siz benim iþlemimi hýzlandýrmak istediniz, ben de bir kýzýnýz olarak sizi dinlemek istiyorum dediðimde, amcanýn yüz ifadesindeki o mutluluðu ifade edemiyorum.
- Ben polis memurluðundan emekli olunca, emeklilik maaþý geçinmemize yetmediði için gördüðün gibi kýzým, bu özel bankada güvenlik görevlisi olarak çalýþmak için de az uðraþ vermedim, buranýn genel müdürü tanýdýk olduðu için iþe alýnmamda kolaylýk saðladý. Dedi, bir beden dili mahcubiyetiyle.
- Peki niye huyun kýzýmýn huyuna benzemezsin dediniz Arif amca?
- 2 yýldýr eðitimi için Amerika’ya gönderdik, ilk 6 ay sýk sýk bizimle iletiþim kurardý. Ama son zamanlarda sadece paraya ihtiyaç duyduðunda arar, üslubu da bize yabancý geliyor. Annesinin ýsrarý üzerine geçen yýl ziyarete geldiðinde eski kýzýmdan hiçbir eser yoktu, kýzým. Deyip, gözünden yaþ aktý.
En kutsal mesleði seçen ve kýzýnýn eðitimi için çaba harcayan Arif amca niye mutsuz? Deðerli okuyucular, sizce Arif amcayý bu kadar üzen kendi ülkesinde tam anlamýyla emeðinin karþýlýðýný alamamak mýydý? Yoksa eðitim alsýn diye gönderdiði kýzýný baþkalarýnýn yaþantýsýna bürünüp anne babasýný bile beðenmeyen figüran kýzý mý? Evet her iki durum da acý. Peki tersi olsaydý? Amcayý emekliliðinde bir bankada güvenlik görevlisi olarak deðil de hanýmýyla güzel bir tatil köyünde karþýlaþmýþ olmaz mýydýk? Kýzýndan bahsederken; kýzýnýn hal ve hareketlerinden deðil de baþarýsýyla övünüp mutluluk göz yaþlarýyla anlatmaz mýydý?
Anlaþýlacaðý üzere ülkemizde mutlu bireyler olarak yaþayabilmemiz için; devlet yöneticilerimize görev düþtüðü kadar, millet olarak ta biz mutluluk ile mutsuzluðun en önemli etkenlerinden biriyiz.

Önce Vatan Gazetesi