Bazen aþk gider... ve hayatta gider onun peþinden terk edildiðin yerde öylece kalakalýrsýn bir sabah uyanýrsýn ki gözünü açtýðýn ömür senin ömrün deðildir.

Aynada tek parça görünen bedenin aslýnda lime limedir nefes diye içine çektiðin ciðerlerinde parçalanmýþ aþkýnýn cam kýrýklarýdýr her sabah ölmeyip neden uyandýðýna lanet edersin bazen aþk gider önünde bir kadeh raký küllükte bir ölüm dolusu izmarit öylece bakakalýrsýn arkasýndan..kulaðýn hiç çalmayacak olan telefondadýr zaman dursun saatler hiç geçmesin istersin tanrým ne olur gerçek olmasýn ne olur güneþ doðmadan geri dönsün teninde baksa tenin kokusunu getirse bile dönsün yeter ki hiçbir þey sormam ona bu geceyi yaþanmamýþ sayarým unuturum yeter ki aþýk olmasýn...içimde durmaksýzýn çýðlýk atar dualar ama bazen aþk gider ve o çaresizce yalvardýðýn tanrý bile gider peþinden sonra sabah olur güneþ doðar aþkýn gelmez bir türlü bir gecede deðiþir ömrün o bir türlü inanmak istemediðin kader seninle alay eder gibidir...ömürünü adadýðýn yýllarýný önüne serdiðin aþkýn bir gecede baþka bir hayata karýþmýþtýr iþte bir gecede bir baþkasýnýn aþký olmuþtur ÝNANAMAZSIN!

Bazen aþk gider..Ve sen yýllardýr içinde yaþadýðýn yürekten valizler dolusu anýlarla kendi yalnýzlýðýna taþýnýrsýn... Elin varmaya varmaya boþaltýrsýn dolaplarý...

Çekmeceden çýkan her giysi parçasý onunla geçirdiðin anýlarýn tarihiyle aðýrlaþtýkça aðýrlaþýr... Onun kollarýnda geceler boyu cennet uykularýna karýþtýðýn yatak sen giderken utancýndan bakamaz yüzüne bakamaz Doðmamýþ bebegin yerine koyup büyüttügün cam önündeki o küçük mor menekþe yapraklarýna kondurduðun veda öpücüðüyle büker boynunu.. Valizlerini kapýnýn önüne yýðýp yüzün sýrýlsýklam son bir sigara içip yýðýlýrsýn koltuða Gidiyorsundur iþte...

Aþkýný kendi ellerinle bir baþka aþka teslim edip... Ömrünü onun ömrüne, hayallerini onun hayallerine, sevdaný onun sevdasýna ekleyip... Bazen aþk gider... Ve adresi deðiþir evinin... Sesinin tonu deðiþir, yüzünün rengi... Yastýðýnýn sýcaklýðý, yedigin yemeðin tadý uykularýn deðiþir Ve rüyalarin her aksam açýp girdiðin kapýdan baþka bir sevda giriyordur artýk... Her gün oturduðun koltukta o bakmaya doyamadýðýn gözlerin ýþýðýnda bir baþka sevda oturuyordur Yýllardýr evinde aðýrladýðýn, masalarýna konuk olduðun, hayatlarýný paylaþtýðýn dostlarýnýn kahkahalarý arasýna bir baþka ses karýþýyordur artýk... Senin gölgene alýþkýn duvarlar bile çoktan kabullenmiþtir yokluðunu Her gece uyuduðun yastýða bir baþka sevda býrakýyordur kokusunu..

O öpmeye kýyamadýðýn dudaklarda bir baþka sevdanýn adý Aþkýnýn o tek cennet bildiðin uykularýnda bir baþka sevdanýn rüyalarý Bazen aþk gider ve anýlarda gider peþinden... Siz hiç o yüreðinize sýðdýramadýðýnýz aþkýnýzý bir baþka sevda için aðlarken gördünüz mü?... Ben gördüm!... Kör oldu gözlerim onunla sevdasýna aðlamaktan Bir alev topu gibi onun için çýðlýk çýðlýk yanarken siz hiç aþkýnýzýn önünde diz çöküp "Bu kadar çok seviyorsan býrakma onu, sana kýyamam ne olur git," diye yalvardýnýz mý?... Onu bir baþkasýnýnn kollarýnda düþünürken siz hiç geceler boyu aklýnýzý kaçýrmamak için kendi kendinize baðýrdýnýz mý: "Unut onu, unut onu, unut onu ya da ÖL!..." içinizdeki o durmak bilmeyen yanðýnýn acýsýný dindirsin diye kanatýncaya kadar bileklerinizi ýsýrdýnýz mý?...

Göz yaþlarý içinde yastýðýnýza gömülüp her Tanrý'ya sýðýnmak istediðinizde artýk baþka bir yüreðe sevdalý olan aþkýnýzý ondan geri istemekten utanýp dua etmekten vazgeçtiðiniz oldu mu hiç?... Siz hiç yana yana sevdiginiz bir sevgilinin yanýna

gençliginizi serip güle güle baska bir aþka uðurladýnýz mý?...

Bazen aþk gider!...

Ama ölüm gelmez bir türlü... Ne yapsanýz öfke duyamazsýnýz, giderken bir kibrit aleviyle ateþe verdiði ömrünün alevleri içinde eriyip giden yüzünüze silinip giden kokunuza, kül olan yüreðinize dönüp bir kez bile bakmayan o sevdanýza...

Anlarsýnýz aþktýr bu, öfkeyi bir türlü yurduna kabul etmeyen.. Vefasýz bir unutusa kurban olsa da solup gitmeyen Hayattan soðutup size ölümü özleten...

Ölü bir bedende canlý kalmakta direnen... Anlarsýnýz aþktýr bu...

Bazen aþk gider...

Günler geçer ardýndan ve aylar...

Bazen de yýllar...

Bebekler büyür, insanlar yaþlanýr, insanlar ölür eþyalar eskir, evler yýkýlýr, kurur aðaçlar... Sokaklarýn adý deðiþir...

Acýlar belleðin acýmasýzlýðýna teslim olur...

Sevilen unutur, seven yanar..

Bazen aþk gider...

Ya da siz gittiðini sanýrsýnýz