Mustafa Amcama…
Ruhun þadolsun.Geçmiþi anlatýp yadederken senden bahsetmemek olmazdý.Çünkü çocukluðumuza damga vuran aile büyüklerindendin.Tarihin akýþýný baþtan baþa irdelemek gerekmiyor.Ayný anneden olmamanýza raðmen Dedem ile sergilediðiniz kardeþlik bugün gýpta ile bakýlacak bir realite.Herkese nasip olmuyor bu zamanda.Yokluk sahipsizlik ile sýnanmýþ bir çocukluk ve gençlik.Babasýzlýk..
Anýlarýmda hakkýnda kötü bir söz söylendiðini hatýrlamýyorum.Kendine has tepkilerle daima mütevazi ve samimi idin.Özellikle ailenin civarda yardým etmediði hane yok gibi idi.Gençliðin de doðru yerde gösterdiðin cesaret her zaman anlatýlmýþtýr bizlere.Abini asla geçmemek için daima doðru hareket tarzý ..Dedem aþaðýdan evinden çýktýðýnda ayaða kalkýp onu beklemen misafir etmen onun sözünün üstüne tonlamada bile olsa çýkmaman çok güzel bir edep ve kardeþlik idi.Galiba iþin içinde gürültü ve çýkar olmayýnca insanlar gerçekden sevebilir ve saygýyý gösterebilir.
Diyarbakýr.Üniversite sýnavýna hazýrlanma ve Sen bir Un Fabrikasýnda emekli olmana raðmen çalýþýyorsun..Amcam ayrýlmýþ ev kurmuþ..Her öðün bir þey eksik..Her öðün Mustafa amcaya koþ..Tencere getir,Kaþýk getir,bardak getir..Hep ayný saatte..on yedi sularý..Çünkü birazdan Fabrikaya iþe gideceksin..Kapýyý çalýyorum açýyorsun..Amca Tencere-Amca kaþýk-amca Tuz—sonrasý hep ayný soru ne eksik ne fazla..’’Ne zaman gideceksin?Ayný Cevap ‘’Yarýn amca…
Her yarýnýn saat onyedisi amcam býrakmýyor gitmemi ,ama eksiklerde bitmiyor..Koþ Mustafa amcaya…Nihayetinde üçüncü gün kapýyý çalýyorum..
-Hani sen bugün trenle gidecektin…Tühhhhhh senin sufatýna..üç gündür beni kandýrýyorsun seni öpüyorum anneye babaya selam söylüyorum, diðer gün yine burdasýn..Sen bir yalancýsýn..Seni babana þikayet edeceðim…Terbiyesiz..al tuzu gözüm seni görmesin..Haaa ister git ister gitme artýk sormuyorum’’Kapýyý yüzüme çarpma….
Nenem ‘’Musto ben ölüyorum…..’’ bir deðil beþ deðil hergün ayný laf…..Artýk orda da sabrýn kalmýyor…’’Valla Hemida ben diyorum ölme,ama bu iþin tadý kaçtý..Ýster öl ister ölme yeter daaaa….’’’
Tabi bizim büyükler haydut..Almýþlar Aydýn dayýyý aralarýna…Aðapýnarý…Dedemin evinde..Aydýn dayým kýzdýkça dýþarý fýrlýyor senin cama dayanýyor…’’Dayiiii…..Dayiiii…. yine bana karýþýyorlar…Bir-iki –üç….Açýyorsun Camý…’’Ulaa Haydut nedir, ha dayiii de dayiiii…
Daha anlatabileceðim birçok örnek var ama burda kesiyorum…En son rahatsýzlýðýnda bizleri her gördüðünde gözlerinin dolmasýný içlenmeni asla unutmadým.Cocuklarýna çok örnek bir baba idin.Eþine karþý çok anlayýþlý ve mütevazi idin..Asla aðzýndan kötü bir cümle duymadým.Ünlü Sol elini anlatýrlardý…
Ruhun þad olsun.