Bulup yitirmekti düşlerde gelen sıcağı aşk denen o acı yaşantı.
Yoktu gözlerde yalan, sevmek paramparça olmuştu.
Karanfillerin susuzluğuydu hasretin diğer adı.
Sevda yüklü dostların gelişleri sevdirmişti şarkılarınla seni bana.
Herşey yalandı yitirilişlerimizden sıyrıldıktan sonra.
Umut yüklü sözcüklerin ağırlığıydı yüreğimi daraltan.
Sen güzel kadın; adınla aydınlatmıştın içimi zamansız bir akşamüstü gelişinle.

Şimdi derin bir nefes gibi çekiyorum yokluğunu bütün hücrelerime,
Küskün kaldırımlarında uzanıyorum şehrimin,
Işıkların sönüşünü izliyorum yeni gelen şafağın izlerinde,
Bir güzelliğin umutsuz gerçekleri ile yüzleşiyorum geceleri sabaha bağlarken,
Kavuşmalar sadeleşiyor, hiçbir heyecanın anlamı yok bugünlerde
Güneşimi çalanı ararken suskunlaşmak başlıyor ruhun en gizemli derinliğinde birden
Vuruluyor sessizce giden bir sevgilinin ardından özgürlüğünü arayan beyaz kanatlı bir kuş

Birileri gidiyor gizlice;
Aldanışla, kaçışla, yalvarmalara aldırmadan,
Çığlıkları duymadan.
Birileri gidiyor günü bitirip düşü öldürerek..!