Sokuldum sıcacık yalanların gölgesine gece henüz bitmemişken,
Kırıcı sözcüklerin ayazında kaç kalbin yıkılışını izledik böyle umarsızca,
Ve ayrıntıların hayat kurtardığı o sisli günlerin ardından,
Soğuk ellerimle dokundum gözlerinin sıcağına.
Cebimden birkaç güneş kırıntısı çıkarttım sokakların karanlığını silmek için biraz olsun.
Yaşayan bir aşkı beyninden vurup gitmek vardı yapamadım.

Şimdi sen hergece o masum hainliğinle gülümse benden başka yüzlere,
Kır, incit tek bir ses kalmasın çığlıklardan başka.
Çok uzaklardan masallar anlat hiç bilmemesi gereken çocuklara,
Suskunluğumun gizinde arama artık beni.
Arama yalan dolan aşkların tılsımlarını,
Yıkılışların geçit töreni izleniyor şimdi şehrin en güzel manzarasından,
Sende direnme aldanışının o acıtan yaban ağrısına..

Kalemler yazmasın artık bu ölüm fermanlarını,
İntiharların uçurumlarında bekleyen zavallı şehir ölüleri,
kaybetsinler umutsuzluk birikintilerini.
Bir yağmur yağsın uyansın caddelerin yabancı bakışları.

Hadi dönmeyelim eskiye artık,
Kusurlu dokunuşları bırakalım en kuytu dehlizlere.
Anla artık bir tek sevdan kaldı içimde beni kemiren.
Sevgi elimden düşüyor yokluğunda şimdi.
Anla tek sebep sensin yaşatmaya çalıştığım yüreğime.