CAN PARÇAM;
Kan kızılı bir kasım sabahına uyanıyor gün, gece gündüze soyunurken yavaş yavaş hala inatla bir yıldız göz kırpıyor penceremden bana...
Hayat yıldızlardan siyah diyor içim, fırtınalar hasret....
Rüzgar kokusunu bırakıyor yasak yolculukların, bir ürpertili yolculuğa çıkıyorum, yüreğimde ki satırlar arasında yürümekten geçiyoruz beraber...
Hani rüzgar olasım geliyor,hani yağmur....
Rüzgar,yağmur ve ben seni bekliyoruz..
Yıldızlar,gece ve ben seni bekliyoruz..
Hep kendi düşlerimden vuruluyorum nicedir, bu olsa gerek diyorum hayatın en düş yanı. Ne yana dönsem yokluğun vuruyor pencereme ama işte o kadar çoksun ki bende, senlerde kayboluyorum çoğu kez.
Yalnızlık düğümlendikçe sen çözümlenmek ne garip şey...
VAZGEÇTİKLERİMİZ GELİYOR AKLIMA,VAZGEÇİRİLDİKLERİMİZ....
Düşlerimizi çalıyorlar en mavi yanlarımızdan biliyorum...Ayaklarımızı olası hesapların mağduriyetlerine küçültemediğimizden mi nedir hep yürümekten geçiyoruz beraber ve sen karanlığıma, karanlığına ne kadar aydınlık yürüyorsun. Bense günlerdir yerini yadırgayan bir sözcük gibi uykusuzluk biriktiriyorum gözlerimde. Dinmeyen sessizlik kanatıyor en yalnızlığımı, en karanlığımı..
Seni seviyorum sonbaharımın en sadık yoldaşı.